مقایسه خطر سیگار الکترونیک و سیگار معمولی برای دندان ها

سیگار الکترونیک چیست؟

سیگار الکترونیک (E- cigarette) دستگاهی است که با باتری کار می کند و ترکیبی از پروپیلن گلیکول، نیکوتین و ماده طعم دهنده را برای شبیه سازی دود تنباکو تبخیر می کند. سیگار الکترونیک به عنوان محصولی معرفی شد که با ترک سیگار کمک می کند. سیگار کشیدن یکی از مهم ترین عوامل خطر برای سرطان دهان، بیماری پریودنتال، و شکست ایمپلنت است.

شرکت های تولید کننده سیگار الکترونیک ادعا می کنند که سیگار الکترونیک می تواند با ارائه جایگزینی برای سیگار کشیدن، سلامت دهان و دندان را بهبود دهند.

اینکه آیا سیگار الکترونیک در ترک سیگار نقش دارد، هنوز مشخص نیست. در یک کارآزمایی تصادفی کنترل شده، نشان داده شد که استفاده از سیگار الکترونیک برای ترک سیگار اثربخشی اندکی دارد.

سیگارهای الکترونیک بدون تنباکو هستند و محصولات احتراق سمی تولید نمی کنند. با این حال، آئروسول های معلق در بخار سیگار الکترونیک حاوی مقادیر متغیر آلدئید و کربونیل ها است که می توانند باعث فشار کربونیل/ اکسیداتیو، ترکیبات اضافی/ آسیب DNA، و پیری سلولی ناشی از استرس شود (توقف رشد برگشت ناپذیر که باعث بروز التهاب مزمن می شود).

اثرات سیگار الکترونیک روی سلامت دهان و دندان ها

تأثیرات سیگار الکترونیک روی سلامت دهان هنوز به طور کامل کشف نشده است و هنوزم هم بین دانشمندان و پزشکان روی آن بحث وجود دارد.

پارامترهای پریودنتال مختلفی بین افراد سیگاری و افرادی که سیگار الکترونیک استفاده می کردند (افرادیکه قبلاً هرگز سیگار معمولی نکشیده بودند)، و افراد غیر سیگاری مورد مقایسه قرار گرفتند. مشخص شد که شاخص پلاک، پروب پریودنتال، و از دست رفتن پیوند بالینی لثه از دندان ها، در افراد سیگاری در مقایسه با گروه های دیگر به طور قابل توجهی بالاتر بود. هیچ تفاوتی بین افراد استفاده کننده از سیگار الکترونیک و افراد غیر سیگاری وجود نداشت.

از نظر درد لثه احساس شده توسط خود فرد، و تورم بین افرادی که سیگار الکترونیک استفاده می کردند و افراد غیر سیگاری، هیچ تفاوت معنی داری وجود نداشت.

استدلال می شود که استفاده از سیگار الکترونیک در مقایسه با کشیدن سیگار معمولی، برای سلامت پریودنتال هیچ خطری ندارد. با این حال، خونریزی حین پروب کردن (یک نشانگر کلاسیک برای شدت بیماری پریودنتال) بود در افراد سیگاری و افرادی که سیگار الکترونیک استفاده می کردند، در مقایسه با افراد غیر سیگاری پنهان شده بود- به احتمال زیاد این به دلیل اثر منقبض کنندگی عروق نیکوتین روی عروق خونی لثه است.

تست سنجش میکرونوکلئوس یک روش سیتولوژیک است که از سلول های داخل حفره دهان برای بررسی سمیت دارویی روی سلول ها نمونه برداری می شود. وجود میکرونوکلئی ها در یک سلول، به عنوان یک عامل پیش بینی کننده برای خطر ابتلا به سرطان پذیرفته شده است.

در مطالعه ای که تست سنجش میکرونوکلئوس را روی سه گروه انجام داده بود (افراد سیگاری در مقایسه با افراد استفاده کننده از سیگار الکترونیک، در مقایسه با افراد غیر سیگاری) نشان داد که تعداد میکرونوکلس ها در گروه افراد سیگاری در مقایسه با گروه استفاده کننده از سیگار الکترونیک به طور قابل توجهی بالاتر بوده است، اما تعداد میکرونوکلی ها بین افرادی که سیگار الکترونیک استفاده می کردند و گروه کنترل غیر سیگاری به یک اندازه بود.

مؤلفان اینطور نتیجه گیری کردند که سیگار الکترونیک باعث بروز هیچ آسیبی در حفره دهان نمی شود و روش قابل اعتمادی برای ترک سیگار است، با این حال، در مطالعه ای که تنها به مدت ۶ ماه بیماران را پیگیری کرده است ممکن است به اندازه کافی طولانی نبوده باشد تا تأثیر واقعی سیگار الکترونیک روی خطر سلامت دهان را مشاهده کند.

گرچه به نظر می رسد که ژن های سرطان زا در سیگار الکترونیک کاهش یافته اند، اما در مورد نیکوتین، نگرانی های متعددی مربوط به سلامتی وجود دارند. نیکوتین در شرایط آزمایشگاهی دارای خاصیت ضد تکثیر است. بنابراین، قرار گرفتن در معرض نیکوتین از طریق سیگار الکترونیک ممکن است به طور بالقوه باعث ایجاد اختلال در روند بهبود زخم شود.

نیکوتین، با مهار خونرسانی و تمایز استئوبلاستیک، با اختلال در فعالیت لکوسیت و بهبود همراه است. بنابراین، این فرضیه وجود دارد که سیگار الکترونیک ممکن است در روند بهبود سطح تماس استخوان/ ایمپلنت تداخل ایجاد کند. در آزمایشات مشخص شد، موش هایی femur که نیکوتین زیر جلدی دریافت کرده بودند، سطح تماس استخوان با ایمپلنت، به میزان قابل توجهی کاهش یافته بود. ژن های مرتبط با ماتریس استخوان در اطراف ایمپلنت ها نیز در موش هایی که نیکوتین دریافت کرده بودند دچار نظم کاهشی شده بود.

یک مطالعه آزمایشگاهی نشان داد که میزان واکنش گونه های فعال اکسیژن (ROS) بین افرادی که سیگار معمولی می کشند و افراد استفاده کننده از سیگار الکترونیک شبیه به یکدیگر است.

از آنجا که سلول های پریودنتال و سلول های لثه نخستین اهداف آئروسول های سیگارهای الکترونیک هستند، این نگرانی وجود دارد که سیگار الکترونیک ممکن است روی سلامت پریودنتال/ لثه ای دهان اثر سوء داشته باشد.

کی مطالعه آزمایشگاهی نشان داد که قرار گرفتن در معرض آئروسول سیگار الکترونیک در فیبروبلاست های لیگامان پریودنتال و سلول های پیش ساز اپیتلیوم لثه انسان، کربونیلاسیون پروتئین، انتشار سیتوکین پیش- التهاب (IL-8)، و نشانگرهای آسیب به DNA را افزایش می دهند.

از زمان معرفی سیگار الکترونیک، گزارش هایی مبنی بر انفجار و آتش سوزی ناشی از سیگار الکترونیک منتشر شده است. انفجار سیگار الکترونیک داخل دهان فرد منجر به سوختگی شکم، جراحات دهان، و شکستگی و کنده شدن دندان ها می شود. انفجار ممکن است به دلیل عوامل مختلفی مانند طراحی دستگاه سیگار الکترونیک، کیفیت باتری، و سازگاری بین دستگاه و شارژر باشد.

دندانپزشکان حین گرفتن سوابق دندانپزشکی بیمار، باید تمام اشکال تنباکو و استفاده از نیکوتین را شناسایی کنند (از جمله سیگار، سیگار برگ، سیگار الکترونیک، جویدن تنباکو، و موارد دیگر).

دندانپزشکان باید در مورد خطر ناشناخته استفاده از سیگار الکترونیک، به بیماران هشدار دهند.

از استراتژی های ترک تنباکو مبتنی بر شواهد استفاده کنند. برای پزشکان شواهد کافی برای ترویج سیگار الکترونیک به عنوان یک روش ترک تنباکو وجود ندارد.

نتیجه گیری

• سیگارهای الکترونیک دستگاه های نسبتاً جدیدی هستند؛ از این رو هیچ شواهد طولانی مدتی مربوط به تأثیر آنها روی سلامت دهان و دندان در دسترس نیست.
• سیگار الکترونیک ممکن است نسبت به سیگار سنتی کمتر مضر باشد، اما سیگار الکترونیک با التهاب، آسیب سلولی و اختلال در توانایی ترمیم، هنوز هم می تواند با پاتوژن های بیماری های پریودنتال ارتباط داشته باشد.
• مواد شیمیایی موجود در بخار سیگارهای الکترونیک به ایجاد آسیب به DNA و پیری سلولی معروف هستند.
• برای پزشکان شواهد کافی برای ترویج سیگار الکترونیک به عنوان یک روش ترک تنباکو وجود ندارد.
• برای تأیید خطر استفاده از سیگار الکترونیک تحقیقات بیشتری لازم است.