در این نوشته می خوانید:
گرچه لثه اغلب به رنگ صورتی روشن هستند، اما گاهی اوقات هم در کودکان و هم در افراد بزرگسال ممکن است رنگ پریده شوند. شرایط متعددی هستند که می توانند موجب بروز این شرایط شوند، و رنگ پریدگی لثه ها می تواند نشان دهنده مشکلات جدی تر سلامتی باشد. مهم است راجع به علائم خود با یک پزشک یا دندانپزشک صحبت کنید تا علل زمینه ای آن رد شوند.
علل سفید یا رنگ پریده شدن لثه ها
شرایط و مشکلات زیر می توانند منجر به سفید شدن رنگ لثه ها شوند:
کم خونی
کم خونی یا آنمی زمانی اتفاق می افتد که شما مقدار کافی گلبول های قرمز سالم درون بدن خود ندارید. گلبول های قرمز خون مسئول اکسیژن رسانی به اندام ها و بافت های بدن هستند. وقتی بافت لثه اکسیژن کافی نداشته باشد، ممکن است رنگ پریده شود.
دیگر علائم کم خونی عبارتند از:
- خستگی یا ضعف
- رنگ پریدگی یا زردی پوست
- سر درد
- سردی دست و پا
- سرگیجه یا دوران سر
- مشکلات تنفسی
کم خونی معمولاً در نتیجه عدم دریافت کافی آهن، فولات، یا ویتامین B12 بروز پیدا می کند. دیگر علل عبارتند از خونریزی شدید، اختلالات کبدی و طحال، کم کاری تیروئید، و اختلالات ژنتیکی. بسته به علائم زمینه ای، درمان ممکن است شامل مصرف مکمل های غذایی، تزریق خون، یا مصرف دارو باشد.
لکوپلاکیا
لکوپلاکیا به لکه های سفید رنگ دور و اطراف داخل دهان، شامل لثه ها اشاره دارد. این لکه ها را با خراشیدن نمی توان از بین برد و پزشکان در مورد علت دقیق آن مطمئن نیستند. علاوه بر این، شما ممکن است آنها را ترکیب شده با لکه های قرمز رنگ ببینید. تنباکو یکی از عوامل خطرزای اصلی آن است.
گرچه لکوپلاکیا اغلب بی ضرر است، اما می تواند سرطانی باشد، مخصوصاً زمانی که هم لکه های سفید داشته باشد هم لکه های قرمز رنگ. سرطان در پشت دهان نیز ممکن است ظاهری شبیه به لکوپلاکیا پیدا کند. حتماً با پزشک خود در مورد لکه ها یا رنگ های غیر عادی داخل دهان خود صحبت کنید.
آفت دهان
آفت های دهان ضایعاتی هستند که داخل دهان و روی لثه های ظاهر می شوند. آنها می توانند بسیار دردناک باشند، مخصوصاً هنگام حرف زدن، غذا خوردن، یا نوشیدن. این ضایعات اغلب گرد یا بیضی شکل هستند و یک مرکز رنگ پریده با حاشیه قرمز رنگ دارند. آفت هایی که روی لثه ها ظاهر می شوند می توانند باعث شوند بخش های خاصی از خط لثه سفید به نظر برسد. با این حال، آنها رنگ لثه در کل دهان را تغییر نمی دهند.
آفت های کوچک و جزئی اغلب ظرف ۲ هفته بهبود پیدا می کنند، اما آفت های بزرگ ممکن است ۶ هفته دوام داشته باشند تا بهبود پیدا کنند. درمان های آفت عبارتند از:
- دارو برای تسکین درد
- شستشوی دهان با آب و نمک
- پمادها و ژل های دهانی
- استروئیدهای دهانی
ژنژیویت (بیماری لثه)
ژنژیویت یکی از اشکال خفیف بیماری لثه (پریودنتال) است. این شرایط معمول تقریباً نیمی از افراد بزرگسال را در آمریکا تحت تأثیر قرار می دهد. بهداشت بد دهانی یکی از شایع ترین علل بروز این بیماری است.
افراد که ژنژیویت دارند ممکن است لثه های تحریک پذیر، قرمز رنگ، و متورم را اطراف پایه دندان های خود تجربه کنند. علاوه بر این، آنها ممکن است متوجه لق شدن دندان های خود یا خونریزی هنگام مسواک زدن و نخ دندان کشیدن شوند. به مرور زمان، این شرایط می تواند باعث شود لثه ها به رنگ سفید درآیند و تحلیل بروند.
ژنژیویت به راحتی با بهبود بهداشت دهان قابل درمان است. پیشگیری و درمان ژنژویت شامل مسواک زدن و نخ دندان کشیدن و مراجعات منظم به دندانپزشک است. موارد وخیم ممکن است نیاز به جرمگیری یا پاکسازی با لیزر داشته باشند.
لیکن پلان دهانی
لیکن پلان دهانی می تواند موجب بروز لکه های سفید توری روی لثه ها، زبان، و سایر بافت های داخل دهان شود. این یک بیماری خود ایمنی مزمن است که باعث ایجاد طیف وسیعی از علائم دیگر، از جمله درد، خونریزی، و التهاب لثه ها می شود.
افراد مبتلا به لیکن پلان باید برای چکاپ های منظم دندانی به دندانپزشک مراجعه کنند زیرا خطر کمبود مواد مغذی، عفونت های دهان، و سرطان های دهان در آنها بیشتر است.
هیچ درمانی برای لیکن پلان دهانی وجود ندارد، اما فرد می تواند با موارد زیر علائم را مدیریت کند:
- استفاده از کورتیکو استروئیدها برای کاهش التهاب
- ژل های بی حس کننده برای تسکین درد
- داروهایی برای سرکوب سیستم ایمنی بدن.
برفک دهان
برفک دهان که تحت عنوان کاندیدیا نیز شناخته می شود، نوعی عفونت مخمری است که موجب بروز زخم های برجسته کرمی- سفید داخل دهان می شود. این زخم ها داخل گونه ها، روی زبان، یا لثه ها بروز پیدا می کنند. نوزادان، افراد بزرگسال، و افراد مبتلا به دیابت بیشتر در معرض برفک دهان قرار دارند.
برفک دهان عموماً با داروهای ضد قارچ درمان می شود. پزشک ممکن است داروهایی در اشکال قرص، قرص زیر زبانی، یا دهانشویه تجویز کند.
کشیدن دندان
کشیدن دندان می تواند باعث شود لثه های اطراف محل دندان کشیده شده به رنگ سفید درآیند. معمولاً پس از چند روز لثه ها به رنگ طبیعی خود باز خواهند گشت.
کمبود ویتامین K
ویتامین K به ایجاد لخته خون کمک می کند، و نوزادانی که مقدار کافی از آن را در بدن خود نداشته باشند می توانند خونریزی غیر قابل کنترل داشته باشند. این علائمی شبیه به کم خونی، از جمله رنگ پریدگی لثه ها ایجاد می کند. دیگر علائم نداشتن ویتامین K کافی عبارتند از:
- کبودی
- رنگ پریدگی پوست
- تحریک پذیری
- تهوع
- تیره شدن رنگ مدفوع
- تشنج
این شرایط اغلب به سادگی با تزریق ویتامین K درمان می شود، که درست پس از تولد انجام می شود.
یائسگی
تغییرات هورمونی در طول دوران یائسگی نیز می تواند رنگ لثه ها را تحت تأثیر قرار دهد. برخی زنان دچار التهاب لثه یائسگی می شوند، که نوعی عفونت در دهان و لثه ها است. التهاب لثه یائسگی می تواند باعث شود لثه های شما یا رنگ پریده یا تیره از معمول به نظر برسند و موجب خونریزی شود.
دریافت مکمل های استروژن معمولاً التهاب لثه یائسگی را برطرف می کند.
سفید کردن دندان
سفید کردن تخصصی دندان ها می تواند باعث شود لثه ها روشن تر یا سفید تر از معمول به نظر برسند. آنها باید ظرف چند روز به رنگ طبیعی خود باز گردند.
سرطان دهان
سفید شدن رنگ لثه ها می تواند نشانه سرطان دهان باشد. این شرایط می تواند به سرعت گسترش پیدا کند، بنابراین لازم است از دیگر علائم و نشانه های آن نیز آگاه باشید:
- زخم های دهانی که به کندی بهبود پیدا می کنند.
- خونریزی داخل دهان.
- ضایعات یا برجستگی ها.
- نازک شدن پوست داخل دهان.
- لق شدن دندان ها.
- درد زبان یا فک.
- مشکل در جویدن یا بلع.
- گلو درد.
بیش از ۵۰ درصد از سرطان های دهان درمان نشده باقی می مانند تا زمانی که به دیگر قسمت ها مانند غدد لنفاوی منتشر شود، به گونه ای که ضرورت دارد هر چه سریع تر به پزشک مراجعه کنید. گزینه های درمانی شامل شیمی درمانی و برداشت منطقه بیمار با جراحی است.
نکاتی برای سلامت دهان
عدم مراقبت از دندان ها و لثه ها ارتباط مستقیم با چندین مشکل جدی مربوط به سلامتی دارد، از جمله مشکلات قلب و مشکلات حین زایمان. با دنبال کردن نکات زیر، دهان و بقیه بدن خود را سالم نگهدارید:
- دو مرتبه در طول روز یا خمیر دندان فلورایده دندان های خود را مسواک بزنید.
- حداقل روزی یک مرتبه نخ دندان بکشید.
- به طور منظم-حداقل هر شش ماه یک مرتبه- به دندانپزشک مراجعه کنید.
- از سیگار کشیدن و جویدن تنباکو خودداری کنید.
- رژیم غذایی سالمی داشته باشید.
- هر سه ماه مسواک خود را تعویض کنید.
- از آسیب به صورت و فک پیشگیری کنید.
- از خوردن خوراکی ها و نوشیدنی های قندی خودداری کنید.
