مقایسه ایمپلنت با پروتز دندان

به جا ماندن جای خالی دندان از دست رفته و عدم درمان آن اصلاً ایده خوبی نیست. پر کردن این جای خالی با یک دندان جایگزین از جنس پرسلاین مطلقاً روشی مورد ترجیح است. این کار چندین دلیل دارد:

• پروتز دندانی، دندان های مجاور را نیز حمایت می کند و از جابجا شدن آنها به سمت فضای خالی جلوگیری می کند.
• پروتزهای دندانی فشار تحریک کننده لازم برای دندان های معدل در قوس دندانی مقابل را ایجاد می کنند. این مانع بیرون آمدن تدریجی و بیش از حد دندان ها در قوس دندانی روبرو (extrusion) از داخل حفره می شود. اتفاقی که در نهایت باعث می شود این دندان ها بلندتر به نظر برسند.
• پروتزهای دندانی زیبایی از دست رفته لبخند را احیاء می کنند زیرا وجود یک شکاف یا فضای خالی بین دندان ها باعث می شود از جذابیت لبخند فرد کاسته شود.

هنگام تصمیم گیری برای انتخاب نوع بهترین ترمیم دندانی، گزینه های مختلفی در دسترس هستند. این تصمیم گیری نه تنها به جنبه های زیبایی، بلکه به تأثیر آنها روی سلامت دهان و دندان های دیگر، و نیز دوام راهکار انتخاب شده بستگی دارد.

دنچر متحرک دندان

دنچرهای متحرک در نگاه اول می توانند از نظر زیبایی جذاب به نظر برسند. دنچر یا پروتز مصنوعی راهکاری کم هزینه تر از راهکارهای غیر متحرک (ثابت) مانند بریج ها و ایمپلنت های دندانی است. برای برخی بیماران، بواسطه سلامت فیزیکی یا وضعیت اقتصادی، این تنها گزینه موجود برای آنها است.

تحقیقات و فن آوری این امکان را بوجود آورده اند که بتوان دنچرهایی معرفی کرد که ظاهر بهتری داشته باشند، احساس بهتری برای بیمار به ارمغان بیاورند و با دوام تر باشند. در همان فضای راحت که نور هزاران لبخند دائمی روی صورت بیماران درخشیده است، بیماران نیاز به فهرستی از پروتزهای متحرک دارند که بتوانند از بین آنها انتخاب کنند.

دنچر یا پروتزهای متحرک به راحتی راهکارهایی موقت برای بیماران هستند. بواسطه مشکلاتی که در زیر به بیان آنها خواهیم پرداخت، بسیاری از بیماران در نهایت به دنبال کاشت ایمپلنت های دندانی خواهند بود.

تعداد بسیار زیادی از بیمارانی که دندان ندارند تصمیم می گیرند دنچرها (یا همان پروتزهای دندانی) را خریداری کنند. برای برخی افراد این تصمیم اقتصادی است، زیرا قیمت نخستین پروتزهای مصنوعی بسیار پایین تر از دیگر گزینه هایی است که می توانند سالم تر نیز باشند. با این حال، بسیاری افراد وارد کابوس کاهش اعتماد به نفس می شوند، بدون آنکه اطلاعات کافی در خصوص هزینه واقعی دندان هایی داشته باشند که شب ها باید از دهان خارج شوند. و نتیجه این است که حتی با بهترین پروتزهای دندانی که در سراسر دنیا تولید شده اند، باز هم فرد استفاده کننده از آنها بدون دندان است. این نوع دندان ها ضرورتاً از بدن مجزا هستند.

پروتزها به مرور زمان، در نهایت پر هزینه از آب در می آیند. از آنجا که، حتی با وجود دنچرها در جای خود، استخوان های داخل دهان به آب رفتن ادامه می دهند، نخستین دست پروتزهای مصنوعی به تدریج شروع به شل شدن می کنند و قابل جابجا شدن خواهند بود. شاید در ابتدا برای ثابت کردن آنها بتوان مقدار چسب را افزایش داد و پس از آن آزمایشگاه مجدداً آنها را آستر کشی خواهد کرد. اما در نهایت یک دست دندان جدید نیاز خواهد بود. پوست روی صورت نمی تواند با تحلیل و آب رفتن خط لثه تطبیق پیدا کند و به مرور چین و چروک اطراف لب ها بوجود می آیند. نیمرخ صورت آب می رود. هزینه های روانی را نیز به آنها بیفزایید. هیچ آرامش خاطری وجود ندارد که این وضعیت وخیم به نتیجه ای برسد. در نظر داشته باشید که وقت طلاست، و زمان بیشتری صرف تولید پروتزهای راحتی می شود که ظاهر قابل قبولی داشته باشند.

اوردنچر یا پروتز بر پایه ایمپلنت

اوردنچر نوعی پروتز متحرک است که بر پایه تعداد محدودی از دندان های طبیعی یا ایمپلنت های دندانی است. دو نوع از رایج ترین اور دنچرها عبارتند از: اور دنچرهای بر پایه میله و اور دنچرهای بر پایه ایمپلنت های دندانی. اوردنچرها نسبت به دنچرهای متحرک با دوام تر هستند.

بریج بر پایه دندان های طبیعی

بریج ها نوعی پروتز دندانی ثابت هستند که برای بستن فاصله به جا مانده از دندان یا دندان های از دست رفته استفاده می شوند. بریج ها عموماً خلق لبخندی جذاب را تضمین می کنند. این مسئله بویژه زمانی صدق می کند که بریج از مواد سرامیکی ساخته شده باشد. زیرا نتایج آنها کاملاً شبیه دندان های طبیعی خواهد بود.

با این حال، بریج ها، اگر بر پایه دندان های طبیعی باشند، نقاط ضعفی هم دارند، از جمله روش چسباندن آنها. بریج ها عموماً به دندان های سالم کناری متصل می شوند، که لازم است برای آماده سازی برای فرایند، تراشیده شوند، در واقع از اندازه آنها کاسته شود. به این معنا که باید بخشی از دندان های سالم قربانی شود. این دندان ها نقش تکیه گاه را ایفا می کنند. برای بستن فواصل بزرگتر، لازم است برای آماده سازی دندان مقدار بیشتری از دندان ها در هر دو جهت فضای خالی تراشیده شود. برای قرار گیری بریج روی دندان ها نیز معمولاً از چسب دندانپزشکی استفاده می شود در نتیجه می توانند جایگزین های دائمی محسوب شوند.

بریج های بر پایه دندان های طبیعی نسبت به دنچرهای متحرک مزایای زیادی دارند. بویژه، می توان این اطمینان را داشت که این دندان ها جابجا نخواهند شد و هنگام حرف زدن یا غذا خوردن بیرون نخواهند پرید. علاوه بر این، از نظر زیبایی ظاهری نیز نتایج بهتری در بر خواهند داشت. بیماران بدون هیچ نگرانی می توانند غذاهای متنوع تری بخورند. پروتزهای بر پایه دندان های طبیعی زمان کمتری برای مراقبت نیاز دارند.

مزایا بریج های ثابت بر پایه دندان های طبیعی

• امنیت- بریج های ثابت بر پایه دندان های طبیعی نمی توانند توسط دندانپزشک جابجا شوند.
• معمولاً از نظر زیبایی ظاهری طبیعی تر از دنچرهای متحرک هستند.
• توانایی جویدن بیمار با آنها بهتر از پروتزهای متحرک است.
• هیچ بخشی از پروتز سقف دهان یا زیر زبان را پوشش نمی دهد.

معایب بریج های ثابت بر پایه دندان های طبیعی

• تحلیل استخوان جایی اتفاق می افتد که دندان های طبیعی از دست رفته اند.
• به علت عدم وجود ریشه های دندان ها، تحریف و تخریب استخوان در پشت دندان های مصنوعی، ادامه خواهد داشت.
• دندان های سالم مجاور با مشکل مواجه می شوند، زیرا آنها تراشیده می شوند تا بریج بتواند به آنها متصل شود.
• احتمال بیماری لثه ها نیز افزایش می یابد.
• احتمال نیاز به درمان ریشه و پست و کور، صرف زمان بیشتر، تحمل ناراحتی بیشتر، و صرف هزینه بیشتر برای انجام درمان نیز بیشتر خواهد شد.
• عملکرد آنها در دراز مدت با مشکل مواجه خواهد شد.
• با تحلیل لثه ها، در دراز مدت، زیبایی نیز با مشکل مواجه خواهد شد.
• بهداشت دهان با مشکل مواجه می شود زیرا باکتری ها می توانند اطراف بریج های دندانی پنهان شوند.
• احتمال بروز بوی بد دهان نیز وجود دارد.
• پوسیدگی ریشه ها و دندان های زیر بریج ها نیز می تواند اتفاق بیفتد.
• از نظر نیاز به ادامه درمان در آینده، پر هزینه تر خواهند بود.

بریج بر پایه ایمپلنت دندانی

ایمپلنت های دندانی اساساً ریشه های دندان های مصنوعی هستند که اجازه می دهند انواع مختلف پروتزهای دندانی، مثلاً روکش های دندانی مصنوعی، و نیز پروتزهای پارسیل و بریج های دندانی، درست از داخل به استخوان فک متصل شوند. اینمپلنت های دندانی بهترین راهکارهای طولانی مدت را برای از دست رفتن دندان های طبیعی ارائه می دهند. ایمپلنت ها تکیه گاه هایی امن فراهم می آورند و ثابت شده است که بی خطر هستند. آنها مورد تأیید سازمان غذا و دارو هستند و تحقیقات قابل توجهی روی آنها صورت گرفته است که تأثیرگذاری آنها را تأیید می کنند.

ایمپلنت های دندانی تیتانیومی با استخوان جوش می خورند، و طی فرایندی به نام اسئواینتگریشن، این ایمپلنت ها به ریشه های با دوام و جدیدی تبدیل می شوند که دندان های مصنوعی روی خود را حمایت می کنند. در لابراتوارهای دندانپزشکی در سراسر دنیا، دندانسازها این دندان ها را قالب گیری کرده و می سازند تا دقیقاً متناسب با دهان و صورت بیمار باشند و با رنگ و اندازه دندان های دیگر نیز تناسب داشته باشند.

درمان ایمپلنت های دندانی شاید در ابتدا پر هزینه تر از گزینه های دیگر باشد، اما با توجه به تعداد متخصصان چیره دستی که در بازسازی دندان های طبیعی سهیم هستند، و این سرمایه گذاری برای کل عمر انجام می شود و زندگی بیمار را عوض می کند، ارزش هزینه کردن دارد.

مزایای بریج بر پایه ایمپلنت نسبت به بریج بر پایه دندان

• امنیت- دندان ها به شکلی محکم داخل دهان قرار می گیرند.
• ثبات- هنگام جویدن و حرف زدن دندان ها هیچ حرکتی نخواهند داشت.
• قابل اعتماد- داشتن آرامش بواسطه اطمینان از اینکه دندان ها تکان نخواهند خورد.
• رشد استخوان با ایمپلنت های دندانی تحریک می شو، که نقش ریشه دندان را ایفا می کنند.
• تراشیدن دندان های مجاور نیاز نیست.
• بهبود بهداشت دهان.
• تنفس بهتر.
• سلامت بهتر با بهبود تغذیه.
• بهبود عملکرد- احساسی مانند دندان های طبیعی بوجود می آورند.
• بهبود ظاهر- ظاهری مانند دندان های طبیعی ایجاد می کنند.

معایب بریج های بر پایه ایمپلنت نسبت به پروتزها و بریج های بر پایه دندان

• شاید در ابتدا پر هزینه به نظر برسند، اما این سرمایه گذاری به مرور زمان، در واقع بسیار کم هزینه تر از گزینه های دیگر است.
• باید استخوان کافی وجود داشته باشد تا بتوان ایمپلنت های دندانی را جایگذاری کرد.
• در صورتی که استخوان کافی وجود نداشته باشد، ممکن است فرایند پیوند استخوان لازم باشد.

مقایسه گزینه های مختلف