عوارض کاشت ایمپلنت دندانی

وقتی جراحی کاشت ایمپلنت های دندانی توسط دندانپزشک مجربی انجام می شود، قطعاً یکی از بی خطرترین و قابل پیش بینی ترین انواع جراحی های دندانی است. ایمپلنت ها قابل اعتماد ترین و محکم ترین جایگزین ها برای دندان ها هستند که اجازه می دهند ظاهر و عملکرد دندان ها حفظ شوند، از جمله تحریک رشد مجدد استخوان فک که زیر دندان واقع شده است. با این حال، خطرات و مشکلات متعددی هستند که می توانند با کاشت ایمپلنت های دندانی همراه باشند و باید مورد توجه قرار گیرند و به کمترین میزان خود برسند.

عوامل مختلفی هستند که می توانند دوره بهبود پس از کاشت ایمپلنت را تحت تأثیر قرار دهند، از جمله کیفیت و تراکم استخوان در قسمت محل کاشت ایمپلنت، و واکنش بافت به ایمپلنت. به منظور کاهش خطرات در طول دوره بهبود پس از کاشت ایمپلنت های دندانی، توصیه می شود تا پس از بهبود، از وارد آوردن فشار زیاد به ایمپلنت خودداری نمایید.

جوش نخوردن ایمپلنت با استخوان فک

استحکام اولیه ایمپلنت، که به دوام ایمپلنت های دندانی درست پس از فرایند کاشت اشاره دارد، عاملی قابل توجه برای پیوند ایمپلنت با استخوان است. عدم استحکام اولیه کافی می تواند منجر به شکست ایمپلنت های دندانی ظرف مدت یک هفته نخست شود.

همین که استخوان پیرامون ایمپلنت های دندانی شروع به رشد مجدد می کند و با ایمپلنت دندانی جوش می خورد، موجب حمایت ایمپلنت می شود و می تواند استحکام ثانویه را فراهم آورد. با افزایش جوش خوردن استخوان و ایمپلنت، این تقویت ادامه پیدا می کند تا در نهایت، در بهترین شکل ممکن، موجب استحکام بیولوژیکی ایمپلنت می شود.

وقتی نمی توان ایمپلنت را داخل استخوان کافی قرار داد، تا استحکام اولیه ایمپلنت فراهم شود، احتمال افزایش خطر شکست جوش خوردن استخوان و ایمپلنت وجود دارد. معمولاً قبل از فرایند کاشت ایمپلنت برای پیشگیری از بروز عفونت برای بیمار داروی آنتی بیوتیک تجویز می شود، زیرا می تواند به کاهش خطر شکست ایمپلنت تا یک سوم کمک کند.

ایجاد سوراخ در استخوان کورتیکال

طی فرایند، برای قرار گرفتن ایمپلنت های دندانی داخل استخوان فک، گاهی اوقات ممکن است برخی از ساختارهای آناتومیک نزدیک آن آسیب ببینند. این آسیب ها شامل سوراخ شدن سینوس ماگزیلا، دیواره جلویی، سطح زبانی پلیت، سطح لبی پلیت، کانال آلوئولار تهتانی، یا لثه شود. به عنوان مثال، سوراخ شدن حفره سینوس ماگزیلا توسط ایمپلنت می تواند منجر به بروز مشکلاتی برای سینوس شود و در آینده موجب بروز عفونت در آن قسمت ها شود.

عفونت ایمپلنت

عفونت یکی از قابل توجه ترین مشکلاتی است که حین کاشت ایمپلنت های دندانی اتفاق می افتد. عفونت می تواند در ناحیه ای که تحت تأثیر قرار گرفته است بروز یابد و به شکل آبسه، فیستول، تشکیل چرک، التهاب یا رادیو لوسنسی نمود ظاهری پیدا کند. بعلاوه، می تواند قسمت های گسترده تری از بدن را تحت تأثیر قرا دهد و موجب بروز عفونت سیستمیک شود.

هر چند برای کمک به کاهش احتمال موفقیت پیوند ایمپلنت، معمولاً قبل از فرایند کاشت ایمپلنت آنتی بیوتیک تجویز می شود، اما بعید است بتوانند به طور کامل خطر عفونت را از بین ببرند.

تحلیل شدید استخوان

تحلیل شدید استخوان در ناحیه ایمپلنت های دندانی کاشته شده می تواند استحکام ایمپلنت ها را کاهش دهد و معمولاً نیاز به مداخله خواهد داشت. تحلیل استخوان بین ایمپلنت و دندان های طبیعی می تواند منجر به شکل گیری black triangles (نماى تو خالى در فضاى بین دندانى از اپیکال تا نقطه تماس بین دندانى) بین دندان ها شود، که از نظر زیبایی خوشایند نیستند و باعث می شوند تمیز نگه داشتن دندان ها دشوار باشد.

ترک خوردن یا شکسته شدن ایمپلنت های دندانی

ترک خوردن یا شکسته شدن اباتمنت ایمپلنت های دندانی مشکلی جدی است که به راحتی قابل حل نیست. گاهی اوقات برای نجات ایمپلنت باید پیچ آن برداشته شود و ایمپلنت تعویض شود، اما در برخی موارد ممکن است استخوان باقی مانده آنقدر محکم نباشد که یک ایمپلنت جدید را حمایت کند.

ترک خوردن اباتمنت با تعویض اباتمنت و روکش قابل حل است. این مشکل به زیبایی مربوط می شود و تأثیر چندانی روی جوش خوردن ایمپلنت و استخوان ندارد، در نتیجه، رسیدگی به آن راحت تر از رسیدگی به شکستگی پیچ اباتمنت است.

دیگر عوارض و مشکلات ایمپلنت

خطرات و مشکلات دیگری نیز هستند که با ایمپلنت های دندانی مرتبط هستند، از جمله:

• آسیب به عصب: این مشکل موجب بروز درد، بی حسی، یا احساس خارش یا سوزش در بافت های اطراف (مانند دندان ها، لثه ها، لب ها یا چانه) می شود.
• نکروز بافت: تقریباً از هر ۲۰ مورد ممکن است در ۱ مورد سلول های موجود در بافت اطراف ایمپلنت های دندانی از دست بروند.
• تحلیل لثه: لثه کنار ایمپلنت های دندانی می تواند تحلیل برود و باعث شود اباتمنت فلزی که دندان مصنوعی (روکش) را در جای خود نگه می دارد قابل مشاهده باشد.
• ایجاد شکاف: در صورت مواجه شدن بهبود زخم با مشکل، ممکن است نیاز باشد پیوند استخوان انجام شود.
• هایپرپلازی (رشد بیش از حد بافت)

ارتباط دیگر بیماری ها با شکست ایمپلنت

به منظور افزایش احتمال موفقیت کاشت ایمپلنت های دندانی، دهان، لثه ها، و فک ها باید در شرایط سالمی قرار داشته باشند. برخی موارد هستند که وقتی ایمپلنت های دندانی کاشته می شوند مشکلاتی بوجود می آیند، زیرا خطر شکست به شکل چشمگیری بالاتر است، از جمله مانند زمانی که بیمار شرایط زیر را دارد:

• پوسیدگی درمان نشده دندان ها
• بیماری فعال لثه
• دیابت کنترل نشده
• کاهش استحکام و ضخامت استخوان فک که باعث می شود نتواند ایمپلنت را حمایت کند.

این اتفاق به این علت می افتد که بیمارانی که با این شرایط مواجه هستند خطر عفونت و شکست ایمپلنت در آنها بالاتر است، یا احتمال شکست ایمپلنت در آنها بالاتر است. افراد سیگاری باید تشویق شوند قبل از کاشت ایمپلنت کشیدن سیگار را ترک کنند زیرا این عادت تأثیر چشمگیری در شکست ایمپلنت های دندانی دارد.