آیا ایبوپروفن و استامینوفن برای دردهای دندانی بهتر هستند؟

هم ایبوپروفن و هم استامینوفن (تیلنول) می توانند در تسکین درد دندان مؤثر باشند. با این حال، آنها به روش های مختلفی کار می کنند و هر کدام مزایا و معایبی دارند که باید در نظر گرفته شوند.

ایبوپروفن یک NSID (داروی ضد التهاب غیر استروئیدی) است که با مسدود کردن آنزیم های سیکلواکسیژناز با التهاب و درد مبارزه می کند. این باعث می شود که برای کاهش تورم و فشار عالی باشد. با این حال، NSAID  ها بخصوص در دوزهای بالا عوارض جانبی بالقوه بیشتری نسبت به استامینوفن دارند.

استامینوفن یک ضد التهاب نیست. این دارو با مهار آنزیم های COX برای مسدود کردن سیگنال های درد در مغز عمل می کند. استامینوفن نسبت به NSAID ها برای معده ملایم تر است. با این حال، تورم یا التهاب را برطرف نمی کند.

برای دردهای متوسط ​​دندان مانند دردهای بعد از پر کردن، ایبوپروفن یا استامینوفن ممکن است تسکین کافی را فراهم کنند. برای درد شدید دندان ناشی از جراحات، آبسه ها یا جراحی دهان، ایبوپروفن به دلیل خواص ضد التهابی آن اغلب مؤثرتر است. اما ترکیب این دو دارو در بسیاری از موارد می تواند تسکین درد بهتری را ارائه دهد.

نحوه عملکرد ایبوپروفن و استامینوفن

ایبوپروفن و استامینوفن چگونه کار می کنند

ایبوپروفن به عنوان یک NSID

ایبوپروفن متعلق به دسته ای از داروها به نام NSID ها (داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی) است. NSID ها با مسدود کردن آنزیم هایی به نام سیکلواکسیژناژ (COX) درد، تب و التهاب را کاهش می دهند.

دو آنزیم اصلی COX وجود دارد:

• COX-1 به طور مداوم در بدن فعال است، از پوشش معده محافظت می کند و به عملکرد کلیه کمک می کند.
• COX-2 در هنگام آسیب یا بیماری افزایش می یابد و باعث التهاب و درد می شود.

ایبوپروفن هم COX-1 و COX-2 را مسدود می کند. به همین دلیل است که برای درد و تورم بسیار مؤثر است. با این حال، مسدود کردن COX-1 همچنین می تواند منجر به زخم معده یا مشکلات کلیوی شود، بخصوص در دوزهای بالا در دوره های طولانی.

آنزیم های استامینوفن و COX

استامینوفن (تیلنول) آنزیم های COX را نیز مسدود می کند، اما انتخابی تر. این COX-2 را مهار می کند تا سیگنال های درد را بدون تأثیر زیادی بر COX-1 مسدود کند.

بنابراین استامینوفن بدون کاهش التهاب یا تحریک دستگاه گوارش باعث تسکین درد می شود. اما منبع درد و تورم را مانند ایبوپروفن درمان نمی کند.

ایبوپروفن در مقایسه با استامینوفن برای درد دندان

با دندان درد، فرایندهای دندانپزشکی یا جراحی دهان، التهاب اغلب علت اصلی درد است. بنابراین ایبوپروفن می تواند مؤثرتر از استامینوفن در موارد زیر باشد:

• دندان درد ناشی از اعصاب آسیب دیده یا التهاب پالپ
• لثه های متورم ناشی از عفونت هایی مانند التهاب لثه
• لثه های حساس پس از پاکسازی عمقی
• درد و تورم بعد از کشیدن دندان عقل یا کاشت ایمپلنت دندانی

با این حال، استامینوفن همچنان درد دندان را با مسدود کردن سیگنال های درد به مغز کاهش می دهد. این باعث می شود که برای موارد زیر مفید باشد:

• درد ضربان دار پس از پر کردن و سایر فرایندهای جزئی
• ناراحتی عمومی دهان ناشی از دندان های مصنوعی یا بریس ها
• حساسیت دندان در نتیجه از دست دادن مینای دندان

برای دردهای شدید دندان مانند آبسه، بعید است که ایبوپروفن به طور کامل التهاب را کاهش دهد. بنابراین دندانپزشکان ممکن است داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی قوی تری را تجویز کنند.

اما برای دردهای خفیف تا متوسط، ایبوپروفن معمولاً با رفع التهاب، تسکین کامل تری را ارائه می دهد.

دوز ایبوپروفن برای درد دندان

قرص های ایبوپروفن به صورت بدون نسخه در دوزهای ۲۰۰ میلی گرمی و ۴۰۰ میلی گرمی عرضه می شوند. دوز OTC توصیه شده برای افراد بزرگسال عبارت است از:

• ۲۰۰ تا ۴۰۰ میلی گرم هر ۴ تا ۶ ساعت در صورت نیاز
• حداکثر ۱۲۰۰ میلی گرم (۱۲ قرص) در روز

دندانپزشکان ممکن است دوزهای ۶۰۰ تا ۸۰۰ میلی گرمی را برای تورم و درد شدیدتر پس از فرایندهای دندانپزشکی توصیه کنند. همیشه توصیه های پزشکی در مورد دوز مناسب ایبوپروفن را دنبال کنید.

بدون راهنمایی، از ۳۲۰۰ میلی گرم (۳۲ قرص) در ۲۴ ساعت تجاوز نکنید. دوزهای بالا می توانند خطر مشکلات گوارشی یا آسیب کلیوی را افزایش دهند.

دوز Tylenol برای درد دندانی

استامینوفن همچنین در دوزهای ۲۰۰ میلی گرم و ۵۰۰ میلی گرم قرص عرضه می شود.دوزهای توصیه شده عبارتند از:

• افراد بزرگسال: ۳۲۵ تا ۶۵۰ میلی گرم هر ۴ تا ۶ ساعت در صورت نیاز
• افراد سالمند: حداکثر ۳۲۵ میلی گرم هر ۴ تا ۶ ساعت
• حداکثر ۳۰۰۰ میلی گرم (۱۲ قرص) در روز

مانند ایبوپروفن، دندانپزشکان ممکن است پس از فرایندهای تهاجمی مانند کشیدن دندان های عقل، دوزهای کمی بالاتر را پیشنهاد کنند.

هرگز بیشتر از ۴۰۰۰ میلی گرم (۱۶ قرص) استامینوفن در روز مصرف نکنید. مصرف بیش از حد استامینوفن می تواند به شدت به کبد آسیب وارد کند.

عوارض جانبی ایبوپروفن در مقایسه با استامینوفن

هم ایبوپروفن و هم استامینوفن زمانی که طبق دستور مصرف شوند معمولاً بی خطر هستند. اما آنها بخصوص در دوزهای بالا می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند.

عوارض جانبی ایبوپروفن

عوارض جانبی شایع ایبوپروفن سیستم گوارشی را شامل می شوند، از جمله:

• حالت تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها
• سوزش سردل
• درد معده، زخم
• اسهال یا یبوست
• مدفوع خونی

ایبوپروفن همچنین ممکن است باعث بروز این عوارض شود:

• صدای زنگ در گوش (وزوز گوش)
• مشکلات کلیوی
• سردرد
• سرگیجه
• کهیر

این عوارض معمولاً خفیف هستند اما در دوزهای بیشتر از ۱۲۰۰ میلی گرم در روز افزایش می یابند.

عوارض جانبی استامینوفن

استامینوفن کمتر باعث بروز مشکلات گوارشی می شود. اما استامینوفن هنوز هم می تواند عوارض جانبی داشته باشد، از جمله:

• حالت تهوع، استفراغ، از دست دادن اشتها
• آسیب کبدی (در اثر دوزهای بالا)
• افزایش فشار خون
• سردرد
• کهیر

به طور کلی، ایبوپروفن خطر عوارض جانبی بیشتری دارد. اما مصرف بیش از حد استامینوفن بسیار خطرناک تر است.

ترکیب ایبوپروفن و استامینوفن

برای تسکین بهینه درد دندان، برخی از دندانپزشکان توصیه می کنند که دوزهای ایبوپروفن و استامینوفن را هر ۳ ساعت یکبار تغییر دهید.

این امر با مسدود کردن آنزیم های COX و التهاب از زوایای مختلف، تسکین درد اضافی را فراهم می کند.

با این حال، از حداکثر دوز روزانه هر یک از داروها فراتر نروید. دوز کل هر کدام را با دقت دنبال کنید.

مثال برنامه دوز بندی

این امکان برای شما فراهم می شود تا دوز متوسطی از هر دارو را هر ۳ ساعت در طول روز مصرف کنید. هر برنامه ترکیبی را ابتدا با دندانپزشک خود در میان بگذارید.

چه زمانی به دندانپزشک مراجعه کنیم؟

برای دندان دردی که داروهای بدون نسخه نمی توانند آن را کنترل کنند، فوراً به دندانپزشک مراجعه کنید. درد قابل توجه دندان می تواند نشان دهنده موارد زیر باشد:

• آبسه دندان
• گسترش عفونت به استخوان
• آسیب عصبی
• نهفتگی دندان عقل
• دندان شکسته یا ترک خورده

برخی از مشکلات دندانی، در صورت عدم درمان ممکن است منجر به بدتر شدن عفونت، از دست دادن دندان یا سایر موارد اورژانسی دندان شوند. دریافت سریع درمان تخصصی دندانپزشکی بسیار مهم است.

نتیجه گیری

برای ناراحتی متوسط ​​دندان، هم ایبوپروفن و هم استامینوفن می توانند کمک کنند. اما ایبوپروفن به دلیل خواص ضد التهابی که دارد اغلب برای دندان دردهای شدید و درد جراحی دهان مناسب تر است.

جایگزینی هر دو دارو می تواند در بسیاری از موارد تسکین بهینه درد را فراهم کند. با این حال، از دوزهای ایمن هر دو دارو تجاوز نکنید. اگر مسکن های OTC تسکین کافی را ارائه نکردند، فوراً به دندانپزشک مراجعه کنید.

سؤالات متداول

کدام یک برای درد دندان عقل بهتر است؟

به طور کلی، ایبوپروفن برای درد دندان عقل مؤثرتر است. کشیدن دندان عقل یک فرایند جراحی تهاجمی است که معمولاً باعث تورم قابل توجهی می شود. ایبوپروفن بهتر می تواند التهاب پس از عمل جراحی را کنترل کند.

استامینوفن برای عفونت دندان بهتر است یا ایبوپروفن؟

به طور معمول ایبوپروفن برای عفونت های دندان، بویژه عفونت هایی که باعث آبسه می شوند، ترجیح داده می شود. توانایی آن در کاهش تورم و التهاب به رفع منبع مشکل کمک می کند.

ایبوپروفن یا استامینوفن برای دندان درد بهتر است؟

برای دندان دردهای مستقیم ناشی از آسیب یا حفره، ایبوپروفن یا استامینوفن ممکن است تسکین کافی را ایجاد کنند. اما ایبوپروفن اغلب برای درد ثابت و ضربان دار دندان بهتر است زیرا فشار ناشی از التهاب را کاهش می دهد.

آیا می توان استامینوفن و ایبوپروفن را با هم برای دندان درد مصرف کرد؟

بله، تا زمانی که از حداکثر دوز روزانه هر دو دارو تجاوز نکنید، می توانید استامینوفن و ایبوپروفن را با هم مصرف کنید. مصرف متناوب آنها هر چند ساعت یکبار باعث تسکین کامل درد می شود. دوز دارو را با دندانپزشک خود در میان بگذارید.

آیا قبل از انجام فرایندهای دندانپزشکی باید استامینوفن یا ایبوپروفن مصرف کرد؟

مصرف ایبوپروفن قبل از انجام فرایند دندانپزشکی می تواند به کاهش درد و التهاب بعد از فرایند دندانپزشکی کمک کند. استامینوفن نیز ممکن است کمک کند اما تورم را کنترل نمی کند. برخی از دندانپزشکان توصیه می کنند هر دو را یک ساعت قبل از قرار ملاقات مصرف کنید.