در این نوشته می خوانید:
در مقاله قبل گفتیم که موفقیت درمان ریشه و کاشت ایمپلنت به یک میزان می باشد و این عامل در انتخاب نوع درمان تأثیری ندارد. این واقعیت که درمان ریشه و کاشت ایمپلنت با موفقیت بالایی همراه هستند حاکی از این است که تصمیم گیری بین این دو به عوامل دیگری بستگی خواهد داشت. در این مقاله قصد داریم به معرفی عوامل و مسائلی بپردازیم که حین تصمیم گیری برای انتخاب از بین این دو درمان مشخص خواهند کرد کدام یک بهترین طرح درمان برای هر فرد خواهد بود.
چه عواملی بر انتخاب بین عصب کشی و کاشت ایمپلنت تأثیر می گذارند؟
۱. میزان اهمیت حفظ دندان طبیعی
به طور کلی، بیشترین و مهم ترین تأکید دندانپزشکی مدرن روی کمک به بیمار در حفظ دندان های طبیعی است. به همین دلیل، هنگام ارزیابی شرایط و این پرسش که آیا باید دندان کشیده شود و به جای آن ایمپلنت کاشته شود یا اینکه با انجام درمان ریشه (عصب کشی) حفظ شود، اکثر دندانپزشک ها راه حل دوم را ترجیح می دهند. البته این تصمیم به این بستگی دارد که کار انجام شده، شامل بازسازی و ترمیم دندان پس از تکمیل درمان ریشه (عصب کشی)، مانند همیشه انجام شده باشد.
مزایای “حفظ” دندان طبیعی
هرچند همیشه این اندازه چشمگیر نیست، اما به برخی دلایل، حفظ دندان طبیعی به تعویض آن با ایمپلنت ارجحیت دارد.
- در مطالعه ای که روی این دسته از بیماران انجام شد مشخص شد برخی افرادی که ایمپلنت های دندانی را دریافت می کنند ابراز می دارند دندان مصنوعی آنها نسبت به دندان های طبیعی احساس متفاوتی ایجاد می کند، هرچند عادت کردن به این شرایط به مرور زمان کاملاً طبیعی است.
- حداقل بخشی از تأثیری که در بالا ذکر شد به این واقعیت مربوط می شود که الیاف لیگامانی که دندان را به حفره آن متصل می کند بازخورد احساسی ایجاد می نماید. بعلاوه، ورای اینکه هر دندان به تنهایی چه احساسی ایجاد خواهد کرد، این بازخورد به فرد کمک می کند حرکات فک خود (مسیر، سرعت و میزان فشار) را کنترل نماید تا از بروز مشکلاتی مانند وارد آوردن فشار زیاد به مفاصل فک پیشگیری شود.
ادعا نمی کنیم که این مشکل، زمانی که تنها یک دندان با ایمپلنت تعویض می شود، مشکل بزرگی باشد، اما اگر تعداد زیادی از دندان ها نیاز به تعویض داشته باشند، عدم احساس می تواند بیشتر قابل توجه باشد.
- ایمپلنت ها با استخوان فک پیوند (جوش) می خورند، که به این معناست که جابجایی های ارتودنتیک آن دندان در آینده (از جمله استفاده از براکت های ارتودنسی) امکان پذیر نمی باشد.
- از دست رفتن دندان، احساسات روحی و روانی منفی با خود همراه خواهد داشت. به طور کلی، افراد بیشتر ترجیح می دهند دندان های طبیعی خود را حفظ کنند.
۲. مشکلات بالینی
آیا می توان درمان ریشه را با موفقیت تکمیل کرد؟
کاملاً واضح است، در صورتی که دندانپزشک احتمال دهد که تکمیل موفقیت آمیز درمان ریشه (عصب کشی) با چالش هایی روبرو باشد، احتمالاً کاشت ایمپلنت گزینه بهتری خواهد بود.
درمان اولیه دندان
همانطور که در بالا ذکر شد، می توان انتظار داشت درمان های ریشه ای که به طور معمول انجام می شوند نتایج قابل پیش بینی و با دوام تری داشته باشند. مخصوصاً زمانی که این کار با بالاترین سطح استانداردهای مراقبتی انجام شده باشد.
دلایلی برای عدم درمان ریشه توسط دندانپزشک
با این همه، ممکن است شرایطی وجود داشته باشد که در نهایت منجر به شکست درمان شوند، از جمله وجود ترک های بزرگ در دندان و ریشه (های) آن. یا ساختار داخلی دندان به گونه ای است که درمان آن دشوار، یا حتی غیر ممکن خواهد بود. در صورتی که دندانپزشکی که در حال درمان دندان است قادر به شناسایی این مشکلات باشد، می توان انتظار داشت کشیدن دندان و جایگزینی آن با ایمپلنت را پیشنهاد دهد.
دندان هایی که نیاز به درمان دارند
برخی بیماران زمانی با تصمیم گیری بین “حفظ ” یا “کشیدن” دندان مواجه می شوند که مشخص شود درمان ریشه اصلی با شکست مواجه شده است.
درمان مجدد کمتر قابل پیش بینی است.
در حالی که میزان موفقیت درمان اولیه ریشه دندان می تواند نسبتاً بالا (۹۰% تا ۹۸%) باشد، در مواردی که دندان شرایط مناسبی ندارد (از جمله تحت درمان مجدد قرار گرفته است)، این درصد کاهش خواهد یافت. و بویژه، در مواردی که جراحی مجدد (جراحی “آپیکال”) نیاز باشد، نتایج فرایند کمتر از این عدد قابل پیش بینی خواهند بود.
وقتی نوبت به درمان مجدد می رسد، در صورتی که بتوان آن را به صورت عادی (از طریق ایجاد یک مجرا داخل دندان) انجام داد، این کار بهترین انتخاب خواهد بود. اما اگر نیاز باشد از طریق جراحی مداخله شود (دسترسی به ریشه دندان از طریق برش لثه و برداشت استخوان)، کشیدن دندان و جایگزینی آن با ایمپلنت گزینه بهتری خواهد بود.
بازسازی دندان به چه شکل خواهد بود؟
دندان هایی که نیاز به درمان اندودانتیک (درمان ریشه) دارند، اغلب حوادث دشواری را تجربه کرده اند. این حوادث می توانند شامل شکستن یا پوسیدگی پیشرفته دندان باشند. در این صورت، پرسش این است که بازسازی آن به چه شکل خواهد بود؟ انجام این کار می تواند تقریباً عادی (مانند روکش کردن دندان یا قرار دادن پست داخل دندان) باشد. اما در برخی موارد، ممکن است فرایندهای دیگری نیز نیاز باشند. یا ممکن است شرایط آنقدر وخیم باشند که بازسازی دندان عملی نباشد یا کاری غیر عاقلانه باشد.
مشکلات دندان هایی که به شدت آسیب دیده اند.
دندانپزشک ها قوانین خاصی دارند که زمان ترمیم دندان ها باید رعایت شوند. یکی از آنها این است که در مورد دندان های شکسته، ترمیمی که روی آن قرار می گیرد نباید تا زیر خط لثه و نزدیک به استخوان زیرین باشد. در صورت نقض این قانون، سلامت استخوان اطراف دندان برای همیشه با مشکل مواجه خواهد بود، و احتمالاً دندان های مجاور را نیز با مشکل مواجه خواهد کرد.
روش های دیگر…
برای رهایی از این وضعیت، می توان فرایند دیگری به نام افزایش طول تاج دندان انجام داد. اما با انجام این کار، مقداری از استخوانی که دندان را در بر می گیرد و از آن حمایت می کند (و معمولاً از اطراف دندان های مجاور نیز) برداشته می شود. علاوه بر این نقاط ضعف، مشکل زمان (از جمله زمان بهبود) و هزینه اضافی انجام این فرایند نیز وجود دارد. دندان هایی که به راحتی قابل بازسازی هستند می توانند گزینه هایی فوق العاده برای “حفظ” باشند. اما اگر مشکلی وجود داشته باشد، کشیدن و کاشت ایمپلنت دندانی می تواند انتخاب معقول تری باشد.
در مقاله بعد به ادامه معرفی عوامل تأثیر گذار روی انتخاب درمان ریشه یا کاشت ایمپلنت خواهیم پرداخت…
