در این نوشته می خوانید:
بی شک ایمپلنت های دندانی پیشرفته ترین گزینه های موجود هستند که امروزه می توانند جایگزین دندان شوند. این گزینه ها از نظر ظاهری، عملکردی و نگهداری بسیار عالی هستند و بهتر از دیگر گزینه های مصنوعی هستند. از نظر دوام، نباید آنها را دست کم گرفت. اما پرسشی که تعدادی از بیماران کنجکاو مطرح می کنند این است که “ایمپلنت های دندانی چقدر دوام دارند؟” اگر بدانید طول عمر ایمپلنت های دندانی واقعاً چقدر است، به جای اقدام برای استفاده از هر گزینه دیگری، ایمپلنت ها را با قاطعیت انتخاب می کردید و برای حفظ و نگهداری از آنها به منظور افزایش طول عمر آنها، تمام تلاش خود را می کردید.
ایمپلنت های دندانی از چه موادی ساخته می شوند؟
شاید بهترین راه برای پی بردن به اینکه ایمپلنت های دندانی در آینده چقدر می توانند دوام بیاورند این است که نگاهی به اجزاء تشکیل دهنده آنها داشته باشیم. به طور کلی، کاشت کامل ایمپلنت عبارت است از قرار دادن یک پست تیتانیومی زیر لثه، داخل استخوان فک، به منظور جایگزینی ریشه دندان، یک اباتمنت (که به بالای ایمپلنت متصل می شود تا روکش را در جای خود نگه دارد)، و یک روکش (که به اباتمنت می چسبد تا جایگزین تاج از دست رفته دندان شود).
ایمپلنت از تیتانیوم یا زیرکونیا ساخته می شود، که هر دو از جمله مقاوم ترین و محکم ترین موادی هستند که در زمین یافت می شوند. این مواد نیز مانند مس و نقره در برابر ساییدگی مقاوم هستند و ویژگی آنتی میکروبیال دارند، که باعث می شود برای استفاده به عنوان ایمپلنت های دندانی بی خطر باشند. از سوی دیگر، روکش های زیبایی از پرسلاین ساخته شده اند، نوعی سرامیک فوق العاده که مزایای خود را دارد، از جمله دوام آنها که حتی از دوام دندان های طبیعی نیز بیشتر است.
نکاتی برای افزایش طول عمر ایمپلنت
قبل از کاشت ایمپلنت
آماده سازی دقیق برای جراحی کاشت ایمپلنت های دندانی، احتمال موفقیت آمیز بودن نتایج و طول عمر بیشتر ایمپلنت را افزایش می دهد. برخی نکاتی که به آماده سازی برای ایمپلنت های دندانی کمک می کنند عبارتند از:
- وقتی برای جراحی برنامه ریزی می کنید و زمان آن را مشخص می کنید به دندانپزشک خود بگویید که آیا از داروهایی مانند داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنید یا خیر. پزشکی که برای شما دارو تجویز می کند ممکن است برای آماده کردن شما برای جراحی مجبور باشد دوز داروی شما را کاهش دهد.
- مسکن ها و آنتی بیوتیک هایی که قبل از جراحی برای شما تجویز می شوند می توانند به کاهش ناراحتی و خطر عفونت شما کمک کنند. از دندانپزشک خود راجع به داروهایی سؤال بپرسید که می توانید قبل از جراحی مصرف نمایید.
پس از کاشت
چندین گام هستند که با برداشتن آنها می توان از طول عمر ایمپلنت های دندانی اطمینان حاصل نمود، از جمله:
- دو مرتبه مسواک زدن در طول روز. از مسواک های غیر ساینده، با فرچه های نرم استفاده کنید. از مصرف خمیر دندان های حاوی جوش شیرین و خمیر دندان های مخصوص افراد سیگاری باید پرهیز نمایید زیرا این خمیر دندان ها می توانند موجب لایه برداری و تضعیف روکش های دندانی شوند.
- کشیدن نخ دندان را فراموش نکنید. هر روز از نخ دندان های بدون روکش مومی استفاده کنید. هر چند خود ایمپلنت از تیتانیوم ساخته شده است و نمی تواند شکسته شود، لثه های پیرامون ایمپلنت ها می توانند عفونی شوند و منجر به بروز ژنژیویت و پریودنتیت شوند.
- مراجعه به دندانپزشک برای معاینات دندانی را از دست ندهید. دو مرتبه در سال برای چکاپ به دندانپزشک مراجعه کنید. طی این جلسات، پاکسازی کامل دهان و دندان ها انجام خواهد شد و ایمپلنت ها مورد بررسی قرار خواهند گرفت.
- مراقب آنچه می خورید باشید. از خوردن غذاهای چسبناک مانند آدامس های حاوی قند، یا هر گونه غذای خیلی سفت، که ممکن است موجب شل شدن روکش روی ایمپلنت شوند، باید بپرهیزید. علاوه بر این، مصرف شیرینی جات را نیز باید متوقف نمایید، زیرا رشد باکتری هایی که منجر به پوسیدگی دندان های مجاور و بروز عفونت می شوند را تحریک می کنند. این عفونت در نهایت می تواند به بافت اطراف ایمپلنت سرایت کند و موجب شکست ایمپلنت شود.
- برای ایمپلنت هایی که در نزدیک جلوی دهان قرار می گیرند، مراقب عادات دهانی خود، از قبیل جویدن ناخن یا گاز زدن مداد و خودکار باشید. این عادات موجب لب پر شدن روکش های دندانی می شوند که نیازمند تعویض خواهند بود.
- مراقب لثه های خود باشید. از بافت های پیرامون ایمپلنت های دندانی به خوبی مراقبت نمایید زیرا مستعد عفونی شدن هستند که موجب شکست ایمپلنت خواهند شد. برای تحت کنترل نگه داشتن پلاک های دندانی، به فکر استفاده از واتر پیک نیز باشید.
- مراقبت های بهداشتی را به عادت تبدیل کنید. انجام مراقبت های بهداشتی برای افزایش طول عمر ایمپلنت های دندانی ضروری است.
کیفیت و کمیت استخوان
بواسطه استحکام درونی که جوش خوردن ایمپلنت به استخوان بوجود می آورد، طول عمر ایمپلنت های دندانی را می توان چند سال افزایش داد. با این حال، برخی عوامل دیگر نیز هستند که می توانند روی دوام ایمپلنت های دندانی تأثیر داشته باشند؛ از جمله مشکلات مربوط به کیفیت و کمیت استخوان فک و محل قرار گیری ایمپلنت.
بیماری های سیستمیک
بیمارانی که قبل از کاشت ایمپلنت یا حتی پس از آن درگیر برخی بیماری های سیستمیک، از جمله سرطان یا دیابت می شوند، احتمال خطر شکست ایمپلنت های دندانی در آنها افزایش می یابد. در برخی موارد، دندانپزشک ها ممکن است برای اجتناب از مشکلات احتمالی بعدی، کاشت ایمپلنت برای این بیماران را مورد تأیید قرار ندهند.
کشیدن سیگار
کشیدن سیگار یکی از عوامل تهدید کننده ایمپلنت های دندانی است. افرادی که قصد کاشت ایمپلنت دارند و انتظار دارند طول عمر آن زیاد باشد، باید قبل از جراحی اقدام به ترک سیگار کنند.
