در این نوشته می خوانید:
جراحی سینوس لیفت چیست؟
“جراحی لیفت سینوس” نوعی فرایند پیوند استخوان است که زمانی انجام آن ضروری می شود که حجم استخوان موجود در فک بالای بیمار (در قسمتی که در اصل با دندان های دو پایه (پرمولر) یا دندان های مولر اشغال شده است) به اندازه کافی نیست تا ابعاد فیزیکی ایمپلنت های دندانی کاشته شده را داخل خود نگه دارد (معمولاً ارتفاع منشاء نگرانی است).
- نیاز به این فرایند چندان رایج نیست، همه ایمپلنت هایی که در قسمتی کاشته می شوند که قبلاً با دندان های مولر فک بالا یا دندان های پرمولر اشغال شده بودند، نیاز به انجام این فرایند ندارند.
- این فرایند عموماً قبل از فرایند جراحی کاشت ایمپلنت انجام می شود، به همین دلیل زمان لازم برای بهبود استخوان (۶ ماه یا بیشتر) فراهم می شود. اما در برخی موارد، هم فرایند لیفت و هم فرایند پیوند استخوان ممکن است به طور همزمان انجام شوند.
چه زمانی جراحی سینوس لیفت لازم است؟
به دلایل مختلفی ممکن است حجم استخوان موجود در قسمت عقبی فک بالای دهان بیمار به اندازه کافی نباشد تا ایمپلنت های دندانی را داخل خود جای دهد. برخی از این دلایل عبارتند از:
- آناتومی طبیعی سینوس. این احتمال وجود دارد که گستره سینوس ماگزیلای فرد به صورت طبیعی بزرگتر از حد معمول باشد. به این ترتیب، کف آن ممکن است تا حدی پایین بیاید که به ریشه دندان های مولر و/ یا پرمولر فک بالای بیمار (همانطور که در تصویر مشاهده می کنید) نزدیک شود.
- تحلیل یا جذب استخوان. این فرایند به تحلیل استخوان اشاره دارد که به طور طبیعی و به مرور زمان، پس از کشیدن دندان، اتفاق می افتد. اگر زمان آنقدر سپری شود، ضخامت استخوان در منطقه سینوس ها ممکن است آنقدر نازک شود که نتوان طول ایمپلنت را درون آن جای داد.
- پنوماتیزیشن سینوس. این یک فرایند کاملاً طبیعی است که پس از یک فرایند جراحی در منطقه سینوس اتفاق می افتد و بواسطه فشاری که وارد می کند (احتمالاً مربوط به فشار بازدم) اندازه آن افزایش می یابد. پس از بهبود استخوان، بزرگ شدن سینوس ممکن است ادامه پیدا کند.
- علل دیگر. دلایل دیگر عبارتند از برداشت استخوانی که با فرایند جراحی قبلی (مانند فرایند دشوار کشیدن یک دندان) همراه بوده است. یا از دست رفتن استخوان در نتیجه بیماری پریودنتال (لثه).
طی فرایند جراحی لیفت سینوس چه اتفاقی می افتد؟
وقتی این فرایند انجام می شود، بخشی از سینوس ماگزیلا با استخوان (مواد پیوندی) پر می شود. نتیجه، کف سینوس ضخیم تری است که ایمپلنت دندانی راحت تر درون آن قرار می گیرد.
در این انیمیشن، ضخامت (ناکافی) اصلی استخوان در قسمتی است که زیر منطقه ای که به عنوان پیوند استخوان در نظر گرفته شده است، قرار گرفته است.
- به عنوان یکی از نتایج فرایند پیوند استخوان، استخوان جدید کافی وجود دارد تا دو ایمپلنت کامل را درون خود جای دهد.
فرایند جراحی سینوس لیفت
تکنیک خاصی که دندانپزشک استفاده می کند می تواند متفاوت باشد. اما در روش سنتی این جراحی به طریق زیر انجام می شود:
تکنیک ایجاد منفذ جانبی
- دندانپزشک از قسمت گونه فک بالا، برشی داخل بافت لثه بیمار، در قسمتی ایجاد می کند که برای جایگذاری ایمپلنت های دندانی برنامه ریزی شده است (این منطقه ای است که به طور طبیعی با یکی از دندان های دو پایه (پرمولر) یا دندان های مولر بیمار اشغال شده است).
پس از ایجاد برش، دندانپزشک تکه بافت لثه روی موضع را بر می گرداند و پوشش روی سطح استخوان فک زیرین را بر می دارد.
- استخوانی که پوشش روی آن برداشته می شود به شکلی برش داده می شود که “حفره دسترسی” داخل سینوس بوجود می آید. سپس این بخش متحرک استخوان، به آرامی رو به بالای حفره سینوس فشار داده می شود.
جابجایی استخوان، موجب جابجایی غشاء سینوس خواهد شد (که به آن متصل است) و در امتداد آن قرار دارد، در نتیجه، لیفت غشاء (و در نتیجه کف سینوس) به سطحی بالاتر صورت خواهد گرفت. فضای خالی زیر غشاء بالا رفته سینوس با مواد پیوندی استخوان پر می شود، در نتیجه استخوان جدیدی داخل آن بوجود می آید که می توان ایمپلنت دندانی را داخل آن قرار داد.
- با قرار گرفتن مواد پیوندی استخوان، تکه بافت لثه مجدداً در جای خود بخیه زده می شود.
- در برخی موارد، این امکان وجود دارد که دندانپزشک ایمپلنت دندانی را همان زمان که جراحی لیفت سینوس انجام می شود، در جای خود قرار می دهد.
با این حال، در برخی موارد، قبل از کاشت ایمپلنت، دندانپزشک اجازه می دهد دوره بهبود ۶ تا ۹ ماهه ای سپری شود. چارچوب زمانی خاصی که برای بهبود داده می شود به نوع ماده پیوند استخوانی که مورد استفاده قرار می گیرد بستگی دارد.
دیگر تکنیک های لیفت سینوس
تکنیک منفذ جانبی که در بالا شرح داده شد، (بواسطه برش زدن دیواره استخوانی سینوس) به عنوان لیفت سینوس “باز” به آن اشاره می شود. دیگر فرایندهای باز عبارتند از ایجاد حفره (منفذ) داخل دیواره سینوس که در آن غشاء سینوس بالا برده می شود و مواد پیوندی (که توسط غشاعی از جنس کلاژن فراوری شده مانعی بوجود می آید) درون آن گنجانده می شوند.
سینوس لیفت بسته
فرایندهای “بسته” شامل جایگذاری مواد پیوند استخوان به روشی است که کمتر تهاجمی می باشد. به عنوان مثال، یک روش شامل قرار گیری مواد پیوندی از طریق حفره های کوچکی است که داخل استخوان فک ایجا می شوند، در قسمتی که به طور مستقیم در کنار جایی قرا دارند که ایمپلنت قرار می گیرد.
یکی از مزایای استفاده از فرایند بسته روشی است که در آن زخم بوجود آمده چندان گسترده نیست. و با برخی تکنیک ها، این امکان وجود دارد که خود ایمپلنت نیز طی همین فرایند کاشته شود. هر دوی این عوامل می توانند موجب کاهش زمان بهبود یا تعداد جراحی های مورد نیاز برای مورد بیمار شوند. تنها نقطه ضعف این روش این است که با برخی تکنیک های بسته، تنها مقدار اندکی استخوان می توان درون حفره گنجاند.
پیوند استخوان برای جراحی سینوس لیفت
انواع مختلف مواد پیوند استخوان که در جراحی لیفت سینوس مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از:
- استخوان خود بیمار مورد استفاده قرار می گیرد (اوتوگرافت autograft)، از جمله استخوانی که از بخش دیگری از دهان یا استخوان های دیگر (مانند لگن یا ساق پا) گرفته می شود.
- استخوان های آماده (استخوان منجمد، استخوان منجمد- خشک شده) که از بانک بافت خریداری می شود و بیشتر از سایر گزینه ها مورد استفاده قرار می گیرد. منبع مواد پیوند می تواند انسان دیگر (شخص اهدا کننده: آلوگرافت allograft) یا گونه های دیگر (بافت گاو: زانوگرافت xenograft) باشد.
- جایگزین دیگر عبارت است از استفاده از مواد مصنوعی (آلوپلاست alloplast) مانند هیدروکسی آپاتیت.
