در این نوشته می خوانید:
بی حسی موضعی، در اساسی ترین حالت خود برای جلوگیری از بروز درد استفاده می شود. اگر مستقیماً روی محل درمان اعمال شود، به تنهایی باعث تغییر هوشیاری نخواهد شد. آرام بخش ها همراه با داروهای بی حس کننده برای تسکین درد یا آرام کردن بیمار در آماده سازی برای یک جراحی دندانپزشکی استفاده می شوند.
در این مقاله آنچه باید در مورد کاربرد انواع بی حس کننده ها در دندانپزشکی بدانید را در قالب پرسش مطرح کرده ایم و به آنها پاسخ داده ایم.
آرام بخش ها و بیهوشی کامل چه تفاوتی دارند؟
سطوح مختلف آرام بخش ها ممکن است برای فرایندهای دندانپزشکی استفاده شوند. دامنه سطوح آرام بخش ها عبارتند از آرام بخش های ملایم گرفته تا بیهوشی کامل (که به میزان متفاوتی کل بدن را تحت تأثیر قرار می دهد).
- آرام بخش های جزئی: به طور کلی، شما احساس آرامش بیشتری دارید، اما قادر هستید به صورت عادی راه بروید، حرف بزنید، و نفس بکشید (گرچه وابسته به دوز است)- شما خواب نیستید.
- آرام بخش های متوسط: شما هنوز هم می توانید حرف بزنید، بشنوید، و پاسخ دهید، اما احساس سرگیجه و خواب آلودگی دارید، گرچه هنوز هم خواب نیستید. شما باید بتوانید خودتان نفس بکشید و هنوز هم به بی حس کننده های موضعی نیاز خواهید داشت. بسته به داروهایی که استفاده می شوند، ممکن است فرایند خود را به خاطر بیاورید یا نیاورید.
- آرام بخش های عمیق: شما خواب هستید و هنوز هم خودتان می توانید نفس بکشید اما پس از فرایند نمی توانید هیچ چیز در مورد آن به خاطر بیاورید. حتی با آرام بخش های عمیق، لازم است بی حس کننده های موضعی استفاده شوند زیرا درد شما منعکس می شود، گرچه به میزان قابل توجهی مبهم است، اما هنوز هم احساس می شوند.
- بیهوشی کامل: عمقی ترین سطح؛ شما هوشیار نیستید و نمی توانید دردی احساس کنید؛ هیچ رفلکس دردی وجود ندارد و برای تنفس نیاز به کمک دارید. احساسی که دارید مانند به خواب رفتن است.
آرام بخش ها و بی حس کننده ها چه زمانی استفاده می شوند؟
گرچه استفاده از بی حس کننده های موضعی برای پیشگیری از بروز درد برای بسیاری از بیماران دندانپزشکی کافی است، اما آرام بخش ها و بیهوشی کامل ممکن است برای حصول اطمینان از بی خطر بودن، مؤثر بودن، و نیز انجام کارآمد فرایندهای دندانپزشکی مناسب باشند.
آرام بخش ها و بیهوشی کامل بر اساس هر مورد مشخص می شوند و ممکن است برای بیمارانی توصیه شوند که:
- به دلیل ترس یا پایین بودن آستانه تحمل درد اضطراب زیادی را تحمل می کنند- این راهکار می تواند به پیشگیری یا پرداختن به فوبیای دندانپزشکی (ترس از دندانپزشک) کمک کند؛
- به بی حس کننده های موضعی حساسیت دارند یا بی حس کننده های موضعی برای کنترل درد آنها مؤثر نیستند؛
- نیاز به فرایندهای پیچیده یا تهاجمی تر دندانپزشکی دارند، یا فرایندهای دندانپزشکی که اگر با آرام بخش ها در یک جلسه انجام نشوند لازم خواهد بود در چندین جلسه بدون آرام بخش ها انجام شوند.
- احساس خفگی را تجربه می کنند (احساس رفلاکس گگ شدید)، یا در باز کردن دهان خود برای مدت زمان طولانی مشکل دارند.
- (به دلیل ناتوانی ذهنی یا جسمی) قادر نیستند طی فرایند دندانپزشکی آرام و بی حرکت بمانند.
- مشکلات پزشکی دارند یا نیازهای مراقبتی سلامتی خاص دارند.
هر گونه تصمیم در مورد آرام بخش ها بر اساس نیازهای فردی و نیز گفتگو با دندانپزشک شما گرفته می شود.
متداول ترین روش های آرام بخشی بیماران کدامند؟
متداول ترین روش های آرام بخشی بیماران در دندانپزشکی عبارتند از استفاده از آرام بخش های جزئی، مانند اکسید نیتروز (با استنشاق از طریق ماسک اکسیژن) یا مصرف آرام بخش هایی مانند آتیوان برای آرام کردن بیمار. اکسید نیتروز همراه با اکسیژن ارائه می شود. این راهکار بیمار را قادر می سازد تا هوشیاری خود را در حالت آرام نگهدارد. با افزایش سطح آرام بخشی، ممکن است همراه با سایر داروها برای افزایش موقت اثربخشی آن استفاده شود و ممکن است کمی خواب آلودگی ایجاد کند.
آیا آرام بخش ها و بیهوشی های کامل بی خطر هستند؟
بیماران دندانپزشکی اغلب نمی دانند که فرایند دندانپزشکی آنها جراحی است، و مانند همه جراحی های دیگر، مقداری خطر وجود دارد. هر ساله، آرام بخش ها و بیهوشی کامل بی خطر و به صورت مؤثر برای هزاران فرایند دندانپزشکی استفاده می شوند.
بیماران چکار می توانند بکنند؟
- مطمئن شوید که دندانپزشک شما معتبر و برای ارائه سطوح توصیه شده آرام بخش ها برای شما و فرایندی که قرار است داشته باشید مدرک دارند.
- دستور العمل های قبل و بعد از آرام بخش ها که دندانپزشک به شما می دهد را دنبال کنید.
- قبل از درمان خود، اطلاعات به روز شرایط پزشکی خود، از جمله هر گونه تغییر در سلامت خود را ارائه دهید. یا نگرانی های اخیر سلامتی (مانند سرگیجه، مشکل در تنفس) و فهرست کاملی از داروهایی که مصرف می کنید را در اختیار دندانپزشک خود قرار دهید.
- در صورت داشتن هر گونه بیماری خاص، ممکن است لازم باشد دندانپزشک شما از قبل با پزشک معالج شما در مورد درمان دندانپزشکی شما مشورت کند.
- اجازه دهید دندانپزشک شما در مورد هر گونه تجربه قبلی شما در مورد آرام بخش ها یا بیهوشی کامل اطلاع داشته باشد.
در صورت داشتن هر گونه پرسشی در مورد درمان دندانپزشکی خود، یا میزان آرام بخشی که توصیه می شود، قبل از درمان خود با دندانپزشک گفتگو کنید.
آرام بخش ها و بیهوشی کامل چه تأثیراتی دارند؟
بسته به میزان آرام بخش، کاملاً عادی است که مقداری احساس خواب آلودگی داشته باشید و چیزهایی که از فرایند درمان به خاطر می آورید محدود باشند.
برای همه انواع آرام بخش ها، خفیف، متوسط، و عمیق، یا بیهوشی کامل، انتظار می رود که مهارت های هماهنگی و استدلال شما تا ۲۴ ساعت پس از درمان تحت تأثیر قرار بگیرند. مطب دندانپزشکی از شما درخواست خواهد کرد که یک دوست، آشنا، یا یکی از اعضای خانواده همراه شما باشد تا بعد از آن خودتان رانندگی نکنید.
قبل از درمان با دندانپزشک خود در مورد عوارض جانبی مورد انتظار برای سطح آرام بخشی که خواهید داشت گفتگو کنید.
