تأثیر بولیمیا یا اختلال پرخوری روی سلامت دندان ها

پرخوری عصبی Bulimia nervosa نوعی اختلال در سلامت روانی است که باعث بوجود آمدن عادات غذا خوردن آشفته و بی نظم و به دنبال آن، رفتارهای جبرانی نامناسب (رفتارهایی در تلاش برای خنثی کردن اثرات) مانند پاکسازی روده و شکم با استفاده از داروها مسهل می شود. استفراغ عمدی، سوء استفاده از ملین ها و سوء استفاده از داروهای دیورتیک، متداول ترین روش های پاکسازی روده و شکم هستند.

استفراغ عمدی متداول ترین روش پاکسازی است که توسط ۵۶- ۸۶% از افراد گزارش شده است. یکی از عوارض جانبی استفراغ عمدی، دندان بولیمیایی است. دندان های بولیمیایی انواع مشکلات سلامت دهان و دندان ناشی از زیاده روی مکرر در خوردن و پاکسازی از طریق استفراغ عمدی را توصیف می کند.

بولیمیا Bulimia چیست؟

بولیمیا یا پرخوری عصبی نوعی اختلال در خوردن غذا است که مشخصه ویژه آن تعداد دفعات مکرر خوردن زیاد و به دنبال آن رفتار جبرانی به منظور جلوگیری از افزایش وزن است. این رفتار تا حد زیادی ناشی از درک فرد از شکل، اندازه و وزن بدن خود است که تا میزان زیادی روی تندرستی احساسی و احساس خود- ارزشی تأثیر می گذارد.

ویژگی های زیاده روی در تعداد دفعات خوردن عبارتند از:

• خوردن مقدار بسیار زیاد غذا، خیلی بیشتر نسبت به چیزی که اکثر افراد در یک دوره مشابه ۲ ساعته می خورند.
• این احساس که آنها نمی توانند از خوردن غذا دست بکشند یا چیزی که می خوردند و مقدار آن را کنترل کنند.

رفتارهای جبرانی نامناسب برای جلوگیری از افزایش وزن ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• استفراغ عمدی
• استفاده نادرست از ملین ها، دیورتیک ها یا سایر داروها.
• روزه داری.
• ورزش بیش از حد

این دوره ها به طور متوسط ​​دو مرتبه در هفته و به مدت سه ماه اتفاق می افتند. آنها بر اساس تعداد رفتارهای جبرانی هر هفته، به صورت خفیف، متوسط ​​یا شدید مشخص می شوند.

اثرات منفی بولیمیا روی بدن

پرخوری عصبی می تواند تأثیرات جدی و مضری روی سیستم های بدن داشته باشد، از جمله:

• ضربان قلب نامنظم ، نارسایی قلبی احتمالی، تشنج و گرفتگی عضلات
• هضم آهسته، درد و نفخ
• روده های ضعیف و آسیب دیده که قادر به هضم صحیح و دفع مواد زائد از بدن نیستند.
• پارگی معده یا مری
• التهاب در لوزالمعده یا پانکراس
• ناتوانی در تمرکز کردن، تحریک پذیری، مشکل در خوابیدن، غش یا سرگیجه
• آپنه خواب، اختلالی که در آن تنفس فرد هنگام خواب به طور منظم متوقف می شود.
• کاهش تولید هورمون، که می تواند باعث توقف قاعدگی یا ضعیف و شکننده شدن استخوان ها شود
• کاهش متابولیسم
• هیپوترمیا (کاهش غیر طبیعی حرارت بدن)
• نارسایی کلیه
• سوء تغذیه

در حالی که بسیاری از فرآیندهای داخلی بدن توسط پرخوری عصبی (بولیمیا) مختل می شوند، یکی از علائم برجسته قابل مشاهده، تأثیر آن روی بهداشت دهان و دندان ها است.

این فرآیند مکرر استفراغ عمدی، باعث بروز مشکلات دندانی می شود از جمله فرسایش دندان ها، حساسیت دندان ها و درد، زروستومیاxerostomia  (خشکی دهان)، و افزایش خطر ایجاد حفره های دندانی و بیماری لثه.

دندان ها و لثه ها

در یک مطالعه گزارش داده شد که بیمارانی که به صورت عمدی استفراغ می کنند، در مقایسه با افراد سالم بدون بولیمیای عصبی، ۵/۵ برابر بیشتر احتمال دارد که فرسایش دندان ها را تجربه کنند. علت این است که استفراغ کردن پس از زیاده روی در خوردن، باعث وارد شدن مقادیر زیادی اسید معده به دهان می شود. این اسید می تواند موجب تجزیه (در هم شکستن) و فرسایش مینای دندان ها شود، بیرونی ترین لایه سخت دندان ها که از آنها در برابر پوسیدگی، حساسیت و شکستگی محافظت می کند.

علاوه بر این، جریان پیدا کردن اسید روی لثه ها، همچنین می تواند باعث بروز مشکلات مختلفی شود. یک مطالعه نشان داد که ۶۹% از بیماران مبتلا به بولیمیا حساسیت لثه را تجربه کرده اند، ۳۹% از آنها تحلیل لثه را تجربه کرده اند، و ۲۰% از آنها زخم ها یا ضایعات داخل دهان را گزارش کرده اند. با مسواک زدن خیلی محکم، لثه ها می توانند بیشتر ملتهب شوند و آسیب ببینند.

غدد بزاقی

در حالی که استفراغ باعث بالا آمدن اسید معده به داخل دهان می شود، که به دندان ها آسیب می رساند، بزاق یک عامل محافظ است. بزاق به شستن، رقیق شدن و خنثی کردن اسید کمک می کند، که از دندان ها در برابر آسیب اسیدی محافظت می کند.

متأسفانه، یکی از عوارض جانبی شایع استفراغ مکرر، بزرگ شدن غدد بزاقی است که میزان بزاقی که تولید می کنند را کاهش می دهد.

علاوه بر این، بسیاری از افراد مبتلا به بولیمیا، از کم شدن آب بدن نیز رنج می برند، خواه ناشی از محدودیت مایعات، ورزش بیش از حد، یا مصرف برخی از داروها. کاهش آب بدن، بیشتر باعث کاهش تولید بزاق می شود و هم با فرسایش دندان ها و هم با خشکی دهان (زروستومیا) ارتباط دارد.

حفره های دندانی

در طول دوره های زیاده روی در خوردن، بسیاری از افراد مبتلا به بولیمیای عصبی، غذاهای با انرژی بالا و شیرین را انتخاب می کنند که به طور معمول محدود می شوند. افرادی که غذاهای شیرین بیشتری مصرف می کنند اغلب فرسایش دندانی بیشتری را نشان می دهند. یک مطالعه نشان داد که به طور متوسط​​، افراد مبتلا به بولیمیا،   ۲۱% بیشتر از حد متوسط کربوهیدرات ​​مصرف می کنند، که با رشد حفره ها ارتباط دارد.

علائم و نشانه های دندان های بولیمیایی

استفراغ عمدی، شایع ترین رفتار پاکسازی برای افراد مبتلا به بولیمیای عصبی، می تواند منجر به بروز مشکلات جدی برای دندان ها شود.

علائم و نشانه های دندان های بولیمیایی می توانند ظرف مدت ۶ ماه پس از آغاز از رفتار زیاده روی و پاکسازی آغاز شود، به همین دلیل متخصصان دندانپزشکی اغلب نخستین کسانی هستند که متوجه علائم می شوند. برخی از علائم بارز دندان های بولیمیای عبارتند از:

• فرسایش مینای دندان ها: با فرسایش مینای دندان ها، دندان ها ممکن است شفاف تر شوند یا داخل آنها قابل مشاهده شود. فرسایش مینای دندان ها، بیشتر در دندان های فک بالا و در قسمت رو به زبان قابل توجه خواهد بود.
• تغییر در ظاهر دندان ها: در صورت فرسایش شدید دندان ها، آنها ممکن است به راحتی بشکنند یا ترک بخورند که می تواند منجر به لب پر شده یا دندانه دار به نظر رسیدن دندان ها شود.
• تغییر رنگ دندان ها: پس از فرسایش مینای دندان ها، عاج در معرض دید قرار می گیرد. عاج، سطح زیر مینای دندان ها است، و رنگ زرد/ نارنجی/ قهوه ای تیره دارد.
• حساسیت دندان ها و لثه ها: دندان ها ممکن است بیش از حد به خوراکی ها و نوشیدنی های داغ، سرد یا شیرین حساس شوند. لثه ها همچنین ممکن است تحریک، دردناک، و دچار خونریزی شوند.
• خشکی دهان و لب: کاهش تولید بزاق و کم آب شدن بدن شایع هستند و ممکن است باعث شوند که دهان احساس خشکی داشته باشد و لب ها در لبه ها خارش دار و ترک خورده شوند.
• تورم یا پف کردن فک: تورم یا پف کردن ممکن است در اطراف دهان در نزدیکی گوش ها قابل مشاهده باشد. این به دلیل تورم غدد بزاقی است.

پذیرش کمک و شروع بهبودی

اگر علائم و نشانه های مشکلات دندانی مربوط به پرخوری عصبی را تجربه می کنید، مهم است که در مورد مراقبت های بهداشتی دهان و دندان اطلاعات کسب کنید. احساس شرم، پریشانی، زشتی، یا ترس بسیار شایع است، اما درخواست کمک کردن در اسرع وقت از متخصصان واجد شرایط بهداشت دهان و دندان می تواند در به حداقل رساندن و یا ترمیم آسیب های دهانی کمک کند.

علاوه بر متخصصان بهداشت دهان و دندان، یک تیم چند رشته ای برای کمک به درمان پرخوری عصبی نیاز است. درمان ممکن است شامل روان درمانگر، مشاور تغذیه، و داروهایی برای کمک به درمان پرخوری عصبی باشد. مداخله زود هنگام می تواند به بهبود علائم افراد مبتلا به بولیمیای عصبی کمک کند.

کمک به افراد مبتلا به بولیمیای عصبی

بسیاری از افراد مبتلا به بولیمیای عصبی به دلیل شرم و گناه همراه با این بیماری، می خواهند بیماری خود را پنهان نگه دارند. اگر گمان می کنید که ممکن است کسی دچار پرخوری عصبی باشد، مهم است که صحبت کردن با ملایمت را آغاز کنید، به گونه ای که اعتماد ایجاد کنید. از یک رویکرد غیر مقابله ای استفاده کنید، بدون قضاوت یا فرضیه سؤال کنید و دلسوزی خود را ابراز کنید. در صورت مناسب بودن، آنها را به متخصص اختلال خوردن ارجاع دهید.

دندانپزشک شما چگونه می تواند کمک کند؟

دندانپزشکان قادر به درمان هرگونه شرایط موجود هستند، مانند پر کردن حفره های دندان، ترمیم کردن دندان های شکسته، مراقبت از لثه ها، و ارائه هر گونه داروی تجویزی مناسب مانند دهانشویه های مخصوص برای خشکی دهان و یا خمیر دندان تقویت کننده مینای دندان. اگر قبلاً آسیب قابل توجهی به حفره دهان وارد شده است، دندانپزشکان می توانند به تهیه یک طرح درمان برای کمک به ترمیم دندان ها و لثه ها کمک کنند.

یک نظرسنجی نشان داد، در حالی که بسیاری از بیماران مبتلا به دندان بولیمیایی، از مشکلات دندانی خود آگاه هستند، کمتر از یک سوم آنها با یک دندانپزشک گفتگو کرده اند. با این حال، ممکن است دندانپزشک شما نخستین ارائه دهنده مراقبت های سلامتی و بهداشتی باشد که علائم استفراغ عمدی را مشاهده می کند و برای به حداقل رساندن آسیب بیشتر، دستورالعمل های بهداشت دهان و دندان را ارائه می دهد.

مراقبت های دندانی می توانند گران باشند، بخصوص اگر آسیب های گسترده ای وجود داشته باشند که باید ترمیم شوند. اگر به دلیل هزینه، از مراجعه به دندانپزشک هراس دارید، ممکن است بتوانید گزینه های رایگان یا کم هزینه را پیدا کنید.، از جمله  مراکز محلی سلامت، برنامه های بیمه پزشکی، دانشکده های دندانپزشکی، منابع دولتی و محلی.

درمان خانگی

در حین بهبودی، متوقف کردن فوری رفتار زیاده روی در خوردن و پاکسازی دشوار است. با این حال، برخی از اقدامات وجود دارند که با انجام آنها در منزل می توانید به کاهش آسیب به دندان ها و سلامت دهان و دندان کمک کنید. آنها شامل موارد زیر هستند:

• از مسواک زدن دندان ها بعد از استفراغ اجتناب کنید.
• بعد از پرخوری بیش از حد، دهان را با آب یا محلول فلورایده بشویید.
• به طور مرتب دندان ها را با خمیر دندان فلورایده مسواک بزنید (خارج از دوره های استفراغ کردن).
• دندان ها را روزانه نخ دندان بکشید.
• برای مراقبت های دندانی منظم، به طور منظم به دندانپزشک مراجعه کنید.
• به طور مرتب، آب بیشتری بنوشید.
• از مصرف نوشیدنی ها و غذاهای شیرین اجتناب کنید.
• آدامس فاقد قند بجوید.

سخن پایانی

دندان بولیمیایی یک وضعیت جدی و برگشت ناپذیر است که بدون مداخله پیشرفت می کند. دریافت کمک برای دندان بولیمیایی می تواند احساس وحشتناکی بوجود بیاورد، اما به تعویق انداختن درمان می تواند پیامدهای جدی در پی داشته باشد. همکاری با یک دندانپزشک که مورد اعتماد شماست می تواند در حمایت از شما برای به حداقل رساندن آسیب دهان و دندان در هنگام بهبودی کمک کند و از آسیب های طولانی مدت جلوگیری کند.

پرسش های متداول در مورد پرخوری عصبی

آیا دندانپزشکان می توانند بگویند که آیا شما پرخوری و پاکسازی می کنید؟

دندانپزشکانی که آموزش دیده اند می توانند متوجه علائم هشدار دهنده اولیه زیاده روی در خوردن و پاکسازی شوند. با این حال، دندانپزشکان به آموزش های بیشتری نیاز دارند. یک مطالعه نشان داد که کمتر از نیمی از دندانپزشکان و متخصصان دندانپزشکی به طور مداوم بیماران را برای پیامدهای دهانی اختلالات خوردن ارزیابی می کنند و به کمتر از نیمی از بیمارانی که مشکوک به اختلالات خوردن هستند، دستورالعمل های مراقبت های دندانی ارائه شده اند.

چه زمانی اثرات بولیمیا شروع به آسیب زدن به دندان ها می کنند؟

علائم و نشانه های دندان های بولیمیایی، از جمله افزایش حفره های دندانی، حساسیت به غذاها و نوشیدنی های داغ و سرد، خشکی دهان، فرسایش مینای دندان ها، و تورم غدد بزاقی می توانند ظرف شش ماه پس از آغاز پر خوری عصبی نمایان شوند.

آیا دندان های بولیمیایی قابل پیشگیری هستند؟

نوشیدن آب قبل از استفراغ کردن ممکن است مقداری محافظت کند اما اثرات منفی استفراغ مکرر روی سلامت دندان ها و دهان، به طور کلی قابل پیشگیری نیست. تنها راه برای جلوگیری از آسیب بیشتر، متوقف کردن رفتار زیاده روی در خوردن و پاکسازی است.