آیا HPV با سرطان دهان مرتبط است؟

تشخیص سرطان های دهان و اوروفارنکس ناشی از HPV دشوارتر از سرطان های مرتبط با دخانیات است، زیرا علائم آن همیشه برای فردی که به این بیماری مبتلا می شوند یا برای متخصصانی که به دنبال آن هستند، آشکار نیست. این علائم می توانند بسیار نامحسوس و بدون درد باشند. یک دندانپزشک یا پزشک باید هرگونه علائمی را که شما نگران آن هستید، و مطمئناً هر چیزی را که به مدت دو یا چند هفته ادامه داشته است، ارزیابی کند. اگرچه دستگاه ها و آزمایش های غربالگری سرطان دهان زیادی وجود دارند، اما در حال حاضر هیچ یک از آنها نمی توانند سرطان های دهان و اوروفارنکس HPV مثبت را در مراحل اولیه تشخیص دهند. آزمایش های عفونت HPV دهانی در بازار دندانپزشکی وجود دارند و اگرچه آنها عفونت HPV دهانی را روزانه برای میلیون ها نفر تشخیص می دهند، اما این نشانه ای از ابتلای فرد به سرطان دهان یا اوروفارنکس نیست. این بنیاد معتقد است که اگرچه این آزمایش ها عفونت ها را از طریق یک پروتکل آزمایش شناخته شده (آزمایش PCR) تشخیص می دهند، اما از آنجا که تنها حدود ۱% از افرادی که به عفونت HPV دهانی پرخطر مبتلا می شوند، به سرطان تبدیل می شوند و این اتفاق اغلب دهه ها پس از عفونت رخ می دهد، کاربرد این آزمایش در ارائه اطلاعات معنادار و عملی بسیار مورد سؤال است. امروزه بهترین راه برای غربالگری سرطان دهان و حلق و بینی مرتبط با HPV، معاینه بصری و لمسی توسط یک متخصص پزشکی یا دندانپزشکی است که همچنین سابقه دهانی را جمع آوری می کنند و درباره علائم و نشانه های مواردی که قابل مشاهده یا لمس نیستند سؤال می پرسند. اکثر علائم عفونت HPV مثبت در حال توسعه، با پرسیدن سؤالاتی کشف می شوند که از آزمایش، نور یا وسیله دیگری برای انجام این کار استفاده نمی کنند. مانند سایر غربالگری های سرطان که انجام می دهید، مانند معاینات دهانه رحم، پوست، پروستات، روده بزرگ و سینه، غربالگری های فرصت طلبانه سرطان دهان وسیله ای مؤثر برای یافتن سرطان در مراحل اولیه و بسیار قابل درمان آن است. با این حال، مانند بسیاری از تکنیک های غربالگری سرطان دیگر، این فرآیند ۱۰۰% مؤثر نیست، در بیماری های ناشی از HPV بسیار مشکل ساز است و هر تکنیک یا فناوری غربالگری می تواند مواردی را از قلم بیندازد. به همین دلیل است که پیگیری مشکلات مداوم، آنهایی که در مدت زمان کوتاهی مانند ۲ تا ۳ هفته برطرف نمی شوند، تا زمان تشخیص قطعی بسیار مهم است. اغلب اوقات این مشکلات، سرطان نیستند، اما مشکلات مداوم باید مورد توجه قرار گیرند، چه سرطان باشند چه نباشند.

دانستنی های HPV

• HPV شایع ترین ویروس و عفونت مقاربتی در ایالات متحده است.
• تقریباً ۲۰۰ سویه مختلف HPV وجود دارد که اکثر آنها بی ضرر هستند و سرطان ایجاد نمی کنند. از بین همه اینها، ۹ سویه به عنوان عامل سرطان شناخته می شوند و ۶ سویه دیگر مشکوک به ایجاد سرطان هستند زیرا معمولاً همراه با یکی از ۹ سویه ای یافت می شوند که می دانیم سرطان زا هستند. در سرطان های دهان، ما در درجه اول نگران HPV شماره ۱۶ هستیم که علاوه بر سرطان های دهان و حلق، با سرطان های دهانه رحم، مقعد و آلت تناسلی نیز مرتبط است.
• شما ممکن است بدون اینکه حتی خودتان متوجه شوید، به HPV مبتلا باشید، زیرا این ویروس اغلب هیچ علامت یا نشانه ای ایجاد نمی کند که شما متوجه آن شوید و پاسخ ایمنی برای پاکسازی آن فرآیندی نیست که شما از آن آگاه باشید.
• هر روز در ایالات متحده، حدود ۱۲۰۰۰ نفر در سنین ۱۵ تا ۲۴ سال به HPV آلوده می شوند. طبق داده های مطالعه در حال انجام NHANES تقریباً ۲۶ میلیون آمریکایی در هر روز به عفونت HPV دهانی مبتلا هستند. از این تعداد تقریباً ۲۶۰۰ نفر HPV نوع ۱۶ هستند. اکثریت قریب به اتفاق افراد به طور طبیعی از طریق پاسخ ایمنی خود ویروس را از بین می برند و هرگز نمی دانند که در معرض آن قرار گرفته اند یا به آن مبتلا شده اند.

• اگر آزمایش HPV شما مثبت باشد، هیچ راه مطمئنی برای دانستن اینکه چه زمانی به HPV آلوده شده اید یا چه کسی آن را به شما منتقل کرده است، وجود ندارد. یک فرد می تواند سال ها، حتی دهه ها، HPV داشته باشد، قبل از اینکه تشخیص داده شود یا به چیزی جدی مانند سرطان تبدیل شود. در اکثریت قریب به اتفاق افراد آلوده، حتی با نسخه پرخطر HPV که به عنوان عامل سرطان شناخته می شود، به سرطان مبتلا نخواهند شد.
• مثبت بودن آزمایش HPV به این معنی نیست که شما یا شریک زندگی تان خارج از رابطه تان رابطه جنسی دارید. اعتقاد بر این است که این ویروس دوره های طولانی عدم فعالیت یا خفتگی دارد که حتی ممکن است دهه ها را پوشش دهد؛ این دوره ها، دوره هایی هستند که آزمایش شما برای آن منفی خواهد بود.
• شرکای جنسی که مدتی با هم بوده اند، معمولاً انواع عفونت های جنسی را به اشتراک می گذارند. معمولاً اگر یکی از شرکا عفونت قارچی مانند کاندیدا داشته باشد، شریک دیگر نیز آن را دارد، حتی اگر به نظر برسد که بدون علامت است. همین امر در مورد سایر عفونت های جنسی شایع مانند کلامیدیا، یک عفونت باکتریایی، نیز صادق است. عفونت های ویروسی HPV نیز معمولاً مشترک هستند. این بدان معناست که شریک کسی که آزمایش HPV او مثبت است، احتمالاً از قبل HPV دارد، حتی اگر هیچ علامت یا نشانه ای نداشته باشد. مانند اکثر آمریکایی ها، سیستم ایمنی بدن آنها معمولاً در کمتر از ۲ سال آن را از بین می برد.
• کاندوم ها در صورت استفاده مداوم و به روش صحیح، ممکن است احتمال ابتلا یا انتقال ویروس به شرکای جنسی شما را کاهش دهند. با این حال، HPV می تواند مناطقی را که توسط کاندوم پوشانده نشده اند آلوده کند – بنابراین کاندوم ها ممکن است به طور کامل در برابر HPV محافظت نکنند. به دلیل ماهیت فراگیر آن، CDC می گوید که بیش از ۸۰% آمریکایی ها در طول زندگی خود به عفونت HPV مبتلا می شوند. برای اکثر ما، این اتفاق در اواخر نوجوانی و بیست سالگی رخ می دهد، زمانی که فعالیت جنسی ما در بالاترین حد خود است و احتمالاً تعداد شرکا نیز بیشتر است.

HPV و سرطان دهان

• HPV علت اصلی سرطان های دهان و حلق است؛ در درجه اول لوزه ها، حفره لوزه، قاعده زبان (قسمت انتهایی دهان و بخشی از آنچه که به طور عامیانه می توان آن را بخشی از گلو نامید) و تعداد بسیار کمی از سرطان های جلوی دهان و حفره دهان. HPV16 نسخه ای است که بیشترین مسئولیت را دارد و هم مردان و هم زنان را تحت تأثیر قرار می دهد.
• مردان بیشتر از زنان به سرطان های دهان و حلق مبتلا می شوند. این درک در یک مطالعه منتشر شده توسط گیلیسون و همکارانش روشن و دلیل آن آشکار شد. از طریق رابطه جنسی تناسلی مرسوم، زنان در اوایل تجربیات جنسی خود به عفونت مبتلا می شوند و به سرعت در تعداد بسیار کمی از شرکا، آن عفونت را به یک آنتی بادی سیستمیک تبدیل می کنند که از آنها در طول زندگی محافظت می کند. مردان تعداد بسیار بیشتری از شرکای جنسی را برای تبدیل عفونت به یک آنتی بادی محافظ سیستمیک انتخاب می کنند. این افزایش تعداد شرکا و مواجهه قبل از ایجاد آنتی بادی محافظ در برابر ویروس مهاجم، به احتمال زیاد دلیل این است که مردان بیشتری در سنین بالاتر به سرطان های دهان و حلق مبتلا می شوند تا زنان.
• OCF در پیام های عمومی برای سادگی، اغلب در مورد سرطان های دهان به طور کلی صحبت می کند. از نظر علمی، این در واقع از نظر آناتومی به حفره دهان و حلق تقسیم می شود؛ دو مکان آناتومیک مجزا، اگرچه یک فضای پیوسته هستند. هر مکان آناتومیک آمار، عفونت ها، علل بیماری متفاوتی دارد که بر آن مکان غالب هستند و نتایج درمان در هر مکان متفاوت است. سریع ترین بخش در حال رشد جمعیت سرطان دهان و حلق، افراد سالم و غیرسیگاری در محدوده سنی ۳۵ تا ۵۵ سال هستند. وقتی هر دو مکان آناتومیک را در نظر می گیرید، رشد در درجه اول در سرطان های مثبت HPV دهان و حلق است.
• مردان سفیدپوست غیرسیگاری ۳۵ تا ۵۵ ساله بیشترین خطر را دارند، ۴ به ۱ بیشتر از زنان.
• در محیط دهان یا دهان – حلق HPV16 عمدتاً در نواحی خلفی (دهان – حلق) مانند قاعده زبان، پشت گلو، لوزه ها، حفره های لوزه و ستون های لوزه بروز پیدا می کند.

عوامل خطر ابتلا به HPV

تعداد شرکای جنسی

هرچه تعداد شرکای جنسی شما بیشتر باشد، احتمال ابتلا به عفونت HPV تناسلی بیشتر است؛ و هنگام رابطه جنسی دهانی، این امر در مورد عفونت های دهانی نیز صادق است. رابطه جنسی با شریکی که شرکای جنسی متعددی داشته است نیز خطر ابتلا را افزایش می دهد.

سیستم ایمنی ضعیف

افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت های HPV هستند. سیستم ایمنی می تواند توسط HIV یا AIDS یا داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی که پس از پیوند عضو استفاده می شوند، تضعیف شود.

علائم و نشانه های سرطان دهان

این فهرست هم سرطان های دهان ناشی از HPV و هم سرطان های ناشی از تنباکو و الکل را در نظر می گیرد:

• زخم یا سوزشی که ظرف ۲ تا ۳ هفته بهبود نمی یابد.
• تغییر رنگ قرمز، سفید یا سیاه رنگ روی بافت های نرم دهان.
• بلع دشوار یا دردناک. احساس گیر کردن اشیا در گلو هنگام بلع.
• لوزه متورم اما بدون درد. هنگام نگاه کردن به دهان، لوزه ها در دو طرف باید از نظر اندازه متقارن باشند.
• درد هنگام جویدن.
• گلو درد مداوم یا گرفتگی صدا.
• تورم یا توده در دهان.
• توده بدون دردی که در قسمت بیرونی گردن احساس می شود و حداقل دو هفته وجود داشته است.
• احساس بی حسی در دهان یا لب ها.
• سرفه مداوم.
• درد گوش در یک طرف (یک طرفه) که بیش از چند روز ادامه دارد.

افراد چگونه به HPV مبتلا می شوند؟

• HPV از طریق تماس پوست به پوست ناحیه تناسلی، اغلب در طول رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی منتقل می شود.
• اگر شرکای جنسی زیادی دارید یا شریک جنسی شما شرکای جنسی زیادی داشته است، احتمال ابتلای شما به HPV بیشتر است.
• بسیاری از افراد علائمی ندارند و از ابتلا به HPV بی اطلاع هستند. آنها به همان اندازه که از طریق پاسخ های ایمنی طبیعی از بین می روند، از ابتلا به آن نیز بی اطلاع خواهند بود.
• این ویروس ممکن است برای هفته ها، ماه ها و برای برخی افراد حتی سال ها پس از عفونت غیر فعال باشد.

HPV برای سلامتی افراد چه معنایی دارد؟

معمولاً شریک های جنسی به HPV مبتلا می شوند. اگر مدت زیادی است که با شریک جنسی خود هستید، احتمالاً از قبل به HPV مبتلا هستید. اگرچه HPV شایع ترین عفونت جنسی منتقل شونده است، اما در بیشتر افراد در کمتر از ۲ سال توسط سیستم ایمنی بدن از بین می رود. افرادی که عفونت های مداوم دارند، بسته به محل عفونت، در معرض خطر ابتلا به انواع مختلف سرطان هستند. با در نظر گرفتن کل جمعیت ایالات متحده با بیش از ۳۰۰ میلیون نفر، میزان بروز سرطان های دهان ناشی از آن هنوز از نظر ریاضی نسبتاً نادر است، اگرچه رسانه ها اغلب دوست دارند بگویند که این یک بیماری همه گیر است. در مورد سرطان های دهان و حلق و دهان (که در سال ۲۰۱۷ حدود ۵۰،۰۰۰ آمریکایی به آن مبتلا خواهند شد) افزایش سریع آنها قطعاً نگران کننده است. روند ابتلا از اوایل دهه ۱۹۷۰ صعودی تند بوده است. با استفاده صحیح از واکسیناسیون HPV در جوانان، باید شاهد پیشرفت در برابر این روند در نسل های آینده باشیم.

HPV چقدر شایع است؟

HPV شایع ترین عفونت مقاربتی است. CDC تخمین می زند که سالانه ۲/۶ میلیون عفونت جدید در ایالات متحده وجود دارد. اکثریت قریب به اتفاق آمریکایی ها در اوایل تجربیات جنسی خود نوعی از HPV را خواهند داشت. از آنجا که این بیماری بسیار شایع است، هیچ چیزی برای شرمساری وجود ندارد. اگر به HPV مبتلا شده اید، با پزشک خود در مورد آن صحبت کنید. HPV به ۹ نوع پرخطر و بیش از ۱۵۰ نوع دیگر تقسیم می شود که یا باعث زگیل های خوش خیم می شوند یا اصلاً کاری انجام نمی دهند که ما از آنها اطلاع کامل داریم.

چگونه بفهمم که به HPV مبتلا هستم؟

تنها راه برای دانستن اینکه آیا عفونت HPV دارید این است که پزشک شما از شما آزمایش ویروس بگیرد. برای زنان، در رابطه با تشخیص دهانه رحم، این کار ممکن است مستقیماً از طریق آزمایش پاپ اسمیر یا با استفاده از یک سواب اضافی در زمان آزمایش پاپ اسمیر انجام شود. CDC اکنون آزمایش HPV را برای زنان به همراه آزمایش پاپ اسمیر به عنوان یک امر روتین توصیه می کند. آزمایش HPV دهانی در مردان و زنان مشکل ساز است. در حالی که برخی آزمایش های تجاری در جامعه دندانپزشکی موجود بوده اند، ارزش این آزمایش مشخص نیست و مثبت بودن آزمایش HPV دهانی در هر روز مشخص، تداوم عفونت را اثبات نمی کند، که چیزی است که ما واقعاً نگران آن هستیم. هیچ علامت دهانی قابل مشاهده ای از عفونت HPV وجود ندارد. هیچ ویروس کش یا داروی دیگری برای از بین بردن آن وجود ندارد. همچنین هیچ آزمایش تناسلی مشخصی برای مردان وجود ندارد. آزمایش های سیتولوژی مقعدی برای کسانی که رابطه جنسی مقعدی دارند، وجود دارند. این آزمایش ها می توانند پیش بینی کننده های اولیه سرطان های مقعدی ناشی از HPV باشند.

آیا درمانی برای HPV وجود دارد؟

هیچ درمانی برای این ویروس وجود ندارد. اغلب اوقات، HPV ظرف دو سال به صورت خود به خود از بین می رود و مشکلی برای سلامتی ایجاد نمی کند. تنها زمانی که HPV سال ها، معمولاً دهه ها، در بدن باقی بماند، ممکن است باعث این سرطان های دهان شود. حتی در آن زمان، تعداد بسیار کمی از افراد دچار عفونت HPV می شوند که به یک بدخیمی دهانی تبدیل می شود، اگرچه این تعداد هر ساله حدود ۱۰ درصد افزایش می یابد. مشخص نیست که چرا HPV در بیشتر موارد، اما نه در همه موارد، از بین می رود. به دلایل نامعلوم، درصد کمی از جمعیت وجود دارند که سیستم ایمنی آنها این را به عنوان یک تهدید تشخیص نمی دهد و اجازه رشد به آن داده می شود. اگرچه HPV می تواند خطر ابتلا به برخی از انواع سرطان را افزایش دهد، اما اکثر افرادی که HPV دارند، به سرطان مبتلا نمی شوند.

واکسن های HPV

دو واکسن به نام های گارداسیلGardasil  و سرواریکسCervarix  در برابر سویه های HPV که باعث سرطان دهانه رحم می شوند (HPV16 و HPV18) محافظت ایجاد می کنند، گارداسیل همچنین در برابر سایر نمونه هایی که باعث زگیل تناسلی می شوند (HPV6 و HPV11) محافظت ایجاد می کند. نمونه جدیدی از واکسن گارداسیل در برابر ۹ نمونه از HPV محافظت ایجاد می کند. میلیون ها دختر جوان در ایالات متحده و کشورهای توسعه یافته در سراسر جهان با خیال راحت با واکسن HPV واکسینه شده اند. از آنجا که آزمایش های بالینی اولیه فقط روی سرطان های دهانه رحم انجام شده اند، سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) تولید کنندگان را از صحبت در مورد سایر پیامدهای مثبت بالقوه این واکسن ها در مکان های آناتومیکی مختلف که HPV به آنها آلوده می شود، منع می کند. از آنجا که این واکسن ها مانع ابتلای افراد به HPV16 می شوند، نتیجه گیری در این مورد که “اگر نمی توانید ویروس را بگیرید، نمی توانید چیزهایی را که ویروس ممکن است ایجاد کند، دریافت کنید” جهش علمی چندانی محسوب نمی شود. با استفاده از این منطق، بسیاری از افراد در جامعه علمی، از جمله CDC، و هر مرکز بزرگ درمان سرطان در آمریکا، واکسیناسیون را برای محافظت از افراد در برابر سرطان های مختلف مرتبط با این ویروس مانند سرطان های دهان و حلق و مقعد توصیه می کنند. این بنیاد همچنین معتقد است که این کار بسیار ارزشمند است و در CDC از واکسیناسیون پسران حمایت کرده است (و در نهایت موافقت آنها را برای انجام این کار توسط متخصصان اطفال و سایر پزشکان جلب کرده است)، نه تنها برای کمک سریع تر به رسیدن به نقطه “ایمنی جمعی” در دنیا؛ محافظت از نسل بعدی انسان ها در برابر سرطان های دهانه رحم ناشی از HPV، بلکه برای محافظت در برابر سایر سرطان های HPV از جمله دهان و حلق.

کمیته مشورتی ملی در مورد اقدامات ایمن سازی، واکسیناسیون روتین HPV را برای دختران و پسران ۱۱ و ۱۲ ساله و همچنین افراد ۱۳ تا ۲۶ ساله در صورتی که قبلاً واکسن را دریافت نکرده اند، توصیه می کند. اگرچه واکسن گارداسیل بخشی از تأیید اولیه برای استفاده نبود، اما امروزه برای استفاده در پسران و مردان ۹ تا ۲۶ ساله نیز تأیید شده است. برای بزرگسالان، محدوده سنی از ۲۷ تا ۴۵ سال افزایش یافته است. ارزش واکسیناسیون در مراحل بعدی زندگی ممکن است در کسانی که در طول زندگی خود تعداد محدودی شریک جنسی داشته اند، بیشتر از سایرین باشد. این واکسن ها در صورتی که قبل از فعال شدن جنسی برای کودکان تزریق شوند، بیشترین تأثیر را دارند. اگر قبلاً در معرض نمونه خاصی از HPV قرار گرفته اید، واکسن ها در پیشگیری از مشکلات ناشی از آن نمونه برای شما مؤثر نخواهند بود، اگرچه اگر شرکای جنسی کمی داشته اید، این احتمال وجود دارد که یکی از نمونه های HPV که واکسن آن را پوشش می دهد، هنوز در معرض آن قرار نگرفته باشید. بنابراین واکسیناسیون در سنین قبل از رابطه جنسی بیشترین محافظت را به همراه دارد.